Γράφει: η Ειρήνη Μουμούρη*
-Μάνα μάθε μένα μετράω, δεν είμαι μικρή πια.
Μάθε με να μετράω για χάρη στο ζητάω.
-Θα σου μάθω να μετράς αλλά όχι τους αριθμούς, αυτή είναι δουλειά του κόσμου μας του μπακάλη, που θα την κάνει με χαρά μετρώντας σου πάνω σου και χαστούκια και λεφτά. Η μάνα σου τους ανθρώπους έχει νόημα να σου μάθει να μετράς.
-Πώς μετριούνται οι άνθρωποι μάνα;
-Με της αγάπης, την δραχμή, που είναι η πιο ακριβή αλλά πάνω στη συναλλαγή γίνεται και η πιο σκληρή .
-Και πώς θα τους μετράω σωστά;
-Πρώτα θα τους αγαπάς και στην χαρά σου πάνω θα τους μετράς. Μετά, επειδή τους αγάπησες οι περισσότεροι θα σε προδίδουν για αυτό στον πόνο σου πάνω θα τους ξαναμετράς. Το ξαναμέτρημα βγαίνει πάντα πιο σωστό απο το πρώτο μέτρημα! Το ξαναμέτρημα βγάζει ακέραιο σε αποτέλεσμα κάθε αλήθεια η ψέμα χωρίς να καταδέχεται σε φτωχούς δεκαδικούς να τα σπάσει. Τώρα το μάθημα ξεκινά! Στάσου απέναντι μου. Μέτρα εμένα πρώτη απο όλους! Πρέπει να σου βγαίνω ακέραιος αριθμός, ακέραιη να είναι η αγάπη μου.
-Τι σημαίνει ακέραιος;
-Σημαίνει ολόκληρος αριθμός για τα μαθηματικά, ολόκληρος άνθρωπος για τη ζωή! Ο ακέραιος ο άνθρωπος και το ρημάδι το άπειρο κοιτάζοντας τα μάτια, που αγαπάει μπορεί να το μετρήσει. Κοιτάζοντας εσένα μέχρι το άπειρο μετρώ. Για να σου μάθω να μετράς το άπειρο παιδάκι μου, πρέπει πρώτα να σου μάθω το ακατόρθωτο. Να αγαπήσουμε μέχρι το ακατόρθωτο χρειάζεται για να ξανασάνουμε από όσα ψεύτικα μας φόρτωσαν.
-Ποίο είναι το ακατόρθωτο μάνα;
-Να επιμένεις κάθε στιγμή, που όλοι σου λένε : «Γιατί παλεύεις ;».
-Γιατί παλεύεις μάνα;
-Για σένα και για το κάθε παιδί γίνεται πάντα της μάνας η μάχη. Να ζητάει η κάθε μάνα το Δίκιο όχι μόνο για το δικό της αλλά για όλα τα παιδιά, τότε μόνο γίνεται στα αλήθεια μάνα, μάνα ολόκληρου του κόσμου. Ο κόσμος μας τώρα έχει μείνει γυμνός από το Δίκιο γιατί τον παράτησε η μάνα του, η αγάπη.
– Τότε χωρίς αγάπη πως να μετρήσω σωστά;
-Εσυ να μου ζητάς “Μάνα πάρε με αγκαλιά τώρα που τρώω ξύλο κάθε μέρα σε μια ματωμένη του σχολείου αυλή. Μάνα μίλα μου, δεν θέλω να σε βλέπω μόνο τα βράδια κουρασμένη και αμίλητη, επειδή με αφήνεις από εδώ και από εκεί σε τόσα πολλά, που δεν μου δίνουν χάδι και φιλι’.
-Τα φιλιά σου μάνα είναι οι πρώτοι αριθμοί, δώσε μου ένα φιλί.
-Πάρε όλα τα φιλιά μου για νομίσματα για να γεμίζουν της ψυχής σου την τσέπη. Με γεμάτη την τσέπη σου θα μπορέσεις μετά με όλο τον κόσμο να αναμετρηθείς.
-Θα νικήσω;
– Πάνω στο μέτρημα αυτό ακέραιος άνθρωπος θα βγεις, δηλαδή νικητής.
-Αλήθεια μάνα;
-Ναι, μετρημένη αλήθεια! Ο ακέραιος ο άνθρωπος, σκέτος αριθμός «Προς πώληση» δεν γίνεται! Και το μέτρημα σου θα βγαίνει πάντα σωστό!
* Η Ειρήνη Μουμούρη σπούδασε Φαρμακευτική, εργάζεται δε στον Άγιο Ανδρέα Πατρών
