γράφει: η Ειρήνη Μουμούρη*
Ο Οκτώβριος ποτέ δεν δέχτηκε το Μι στο γράψιμό του,. Χωρίς «Μη» όμως μήνα κρυφό αντάρτη τον λες.
Αυτός ο Οκτώβριος, που μόλις ξεκινάει να περάσει από πάνω μας σκοντάφτει συνέχεια πάνω στα «Μη» , που έχουν τη ζωή μας φορτώσει.
Αυτός ο Οκτώβριος φωνάζει «Τα όνειρα σου να μην γίνουν καπνός τώρα, που πάνω από τα δάση κάηκε ο ουρανός.
Αυτός ο Οκτώβριος φωνάζει «Τα όνειρα σου να μην γίνουν απόνερα τώρα, που κλαίει ο ουρανός πάνω από τις πνιγμένα χωριά μας».
Κι εσύ με το κεφάλι σκυμμένο μπροστά στο μάλιστα σε αυτό τον Οκτώβρη σημασία δεν δίνεις. Τρέχεις, πληρώνεις, και πάντα χρωστάς και δεν ξεχρεώνεις ο νοικοκύρης!
Ο Οκτώβρης σου του λέει με το όνομα του καθαρά «Με το «Μη» δεν γίνεται δουλειά, μόνο η δουλεία στη λάσπη θα σε κρατά. Μια λάσπη ,που δεν είναι από της βροχής τα καθαρά νερά αλλά από του κάθε φόβου τα βρώμικα τα ύδατα».
Η βροχή είναι ιστορία καθαρή, ζωοδότρα και σμίξιμο ερωτικό με τη γη.
Αυτός ο Οκτώβριος φωνάζει «Ψάξε για να σμίξεις με κορμί, με ψυχή σαν άνθρωπος πάνω σε κρεβάτι, πάνω στης ψυχής σου τη σιωπή βγάλε κραυγή βαθιά ερωτική! Ο Έρωτας είναι η μόνη τίμια επανάσταση!»
Αυτός ο Οκτώβριος φωνάζει για Έρωτα , τώρα που μας βλέπει μόνο ως θεατές μπροστά σε κλειδαρότρυπες σε σάπιες της διαστροφής κρεβατοκάμαρες. Φωνάζει «Πλαγιάστε στα σεντόνια σας και αρπάξτε τα κορμιά, που έχετε αγαπήσει. Κυνηγήστε τα κορμιά, που έχετε ποθήσει ,πάνω στα βογκητά του Έρωτα η ζωή μηδενίζει και ευθύς ξαναρχίζει.
Ο Οκτώβριος είναι «Σποράρης» η κάθε αρχή του κλήρωσε! Μας βρίσκει τώρα, που την ύπαρξη μας Χάροι αληθινοί από την Άνοιξη και μετά έχουν θερίσει.
Σε μια ζωή ζεμένη για να κάνει χωράφι και καμτσικιές να μαζεύει από τον αφέντη μέσα στα πλευρά της. Σε αυτή τη ζωή ο Οκτώβριος σου λέει καπετάνικα « Να είσαι άνθρωπος και όχι το βόδι του τσιφλικά».
Τώρα χωρίς το «Μη» πρέπει το τιμόνι να στρίψει γιατί τα βράχια είναι ακριβώς μπροστά.
Μετά από τόση φωτιά και βροχή υπάρχει μόνο μια δικαίωση το κάθε χαστούκι στον κάθε αλήτη να επιστραφεί!
Αυτός ο Οκτώβριος φωνάζει «Οι μέρες σου δεν χωράνε άλλο «Μη». Μόνο έρωτα και βροχή αναγκεύονται.
Έναν Οκτώβριο γενναίο σαν τίμιο άνθρωπο να προκαλείς, μπουρίνι να ξεσπάσει!
Οκτώβριε φέρε μας νερό, με θάρρος ευλογημένο γιατί πνιγόμαστε μέσα στο φόβο μας διψασμένοι!
* Η Ειρήνη Μουμούρη, σπούδασε Νοσηλευτική και Φαρμακευτική, εργάζεται δε στον Άγιο Ανδρέα Πατρών
