γράφει: ο Πέτρος Ιωάννου*
- Οι σφαγές στο πολύπαθο Σουδάν τον τελευταίο καιρό έρχονται στην επιφάνεια αλλά δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Είθισται να μας πιάνουν ευαισθησίες όταν το πρόβλημα δεν μας ακουμπάει κι ας είναι πότε μακριά πότε κοντά. Θυμάστε πολύ παλιά τη Νικαράγουα; Συγκινούσε… τώρα βρήκαμε και πλησιέστερη γωνιά τη Γάζα και δικαίως. Πρέπει με λίγα να μιλήσω και εγώ για αυτό, να κάνω και γω τη δική μου αυτοκριτική.
Έφυγα από την Ελλάδα το ’97 αποσπασμένος σε ελληνικά σχολειά της Αφρικής στο Κονγκό την Αιθιοπία και στο Σουδάν εν τέλει το 2002 για έξι χρόνια . Εκείνη την περίοδο οι σφαγές στο Darfur κυριαρχούσαν στην κοινή γνώμη. Όμως έπεφτε μακριά για το Χαρτούμ που ήμασταν (το ενιαίο τότε Σουδάν ήταν ίσα με 18 Ελλάδες).
Απολαμβάναμε τους καφέδες της συζητήσεις, την νοσταλγία της Ελλάδας, το δράμα όμως του Νταρφούρ δεν μας ακουμπούσε.
Άλλωστε κείνη τή περίοδο η κοινότητα η Ελληνική ταλανίζονταν από σκάνδαλα δικά της. 15 μαχαιριές είχε δεχθεί ο τότε μητροπολίτης Χαρτούμ και παρόλο που η μυστικές υπηρεσίες στις χώρες αυτές είναι τέλειες άκρη δεν βρήκαν ποτέ για το φονικό. Βέβαια οι παροικούντες εν Ιερουσαλήμ γνωρίζαμε τουλάχιστον το γιατί. Έγκλημα πάθους ή με οικονομικά κίνητρα.
Λίγα χρόνια μετά ένα άλλο σκάνδαλο πλαισίωσε το προηγούμενο. Πάει το μυαλό σας στο σενάριο η ελληνική πρεσβεία να “αυτοκλεφτεί”; κι όμως έγινε και αυτό. Αυτοκόλλητα από τις βίζες έβγαλαν φτερά. Οι τοπικές αρχές όλως παραδόξως βρήκαν και το κλειδί στην πόρτα… Ούτε αυτό το μυστήριο λύθηκε, αν ήταν εκ των έσω οι εκτός η ενέργεια.
Αποτυχημένα μικρής κλίμακας πραξικοπήματα είχαν γίνει και τότε με ελάχιστο αποτύπωμα. Τα αγαθά υπήρχαν στα ράφια κανένα πρόβλημα. Ήταν η καλύτερη περίοδος.
Εδώ και 3 σχεδόν χρόνια το διάδοχο σχήμα μετά την αποκαθήλωση του Μπασίρ , οι 2 δικτάτορες κονταροχτυπιούνται. Το μισό και παραπάνω Χαρτούμ έγινε κάρβουνο . Ο Α’ δικτάτορας, εκπρόσωπος του στρατού κατάφερε να επανακτήσει την πρωτεύουσα αλλά είναι κρανίου τόπος. Ο αντιπρόεδρος της χούντας άφησε καμένη γη. Στην επαρχία όμως όσο εμπλέκονται μεγάλες και μεσαίες δυνάμεις για τον πλούτο της χώρας, στη διαμάχη αυτή ο πόλεμος και η σφαγές συνεχίζονται. 10 εκατομμύρια έχουν μετακινηθεί και η πείνα βασιλεύει σε πολλές περιοχές.
Πρόσφατα το αεροδρόμιο ήταν έτοιμο να επαναλειτουργήσει όμως για να μη γίνει αυτό δέχτηκε μία επίθεση από drones από τον επικεφαλής των κατσαπλιάδων (ο Β’)
Περιττόν ειπείν ότι διαμάχες ξεκίνησαν από το 1963 καλοκουρδισμένες από το ειρηνικό Ισραήλ. Τα χρόνια πέρασαν οι ίδιοι οι πράκτορες της μοσάντ περιγράφουν την εμπλοκή τους για ίδια συμφέροντα (του Ισραηλινού κράτους). Ήδη το Σουδάν κόπηκε στα δυο και έπεται πολύ φοβάμαι και επόμενος διαμελισμός.
Αυτό το σενάριο το φοβάμαι και για την Ελλάδα αν βρεθούν πλουτοπαραγωγικές πηγές. Η Κύπρος ήδη πλήρωσε το στρατηγικό της σημείο.
Αυτά για σήμερα, καλή συνέχεια φίλες και φίλοι.
* Ο Πέτρος Ιωάννου είναι διαχειριστής της ιστοσελίδας
