19/6/2018
γράφει: ο ΠΕΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ*
Ήταν 11 Ιανουαρίου του 1989 όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε χαρακτηρίσει την Ελλάδα “απέραντο φρενοκομείο” φωτογραφίζοντας κομματικές διαμάχες.μα και στη βάση τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.
Δοκίμασε να σκεφτείς ελαφρώς διαφορετικά από τον κόσμο και όλοι θα αρχίσουν να σε υποπτεύονται: κάτι δεν πάει καλά, είσαι τρελός. Εάν ανήκεις στην μάζα, θεωρείσαι λογικός.
Μπορεί η μάζα να είναι στα πρόθυρα της… τρέλας, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Εσύ πρέπει απλά να ανήκεις στην μάζα και να συμπεριφέρεσαι όπως όλοι οι άλλοι. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια για ατομικότητα.
Τρελό θεώρησαν τον Σωκράτη και τον Ιησού. Οι μάζες θεωρούν τρελό οποιονδήποτε δεν ανήκει και ξεφεύγει απ΄την συλλογική τρέλα πού ΄ναι ο μόνος τρόπος να…εξαγνιστεί! Ο άνθρωπος δεν είναι ένα μόνον ένα ον αλλά και μια διαδικασία στο γίγνεσθαι. Ο σκύλος γεννιέται και πεθαίνει σκύλος. Ο άνθρωπος μπορεί να γεννηθεί άνθρωπος και να πεθάνει ήρωας , προφήτης, διακεκριμένος επιστήμων, φιλόσοφος, Άγιος! Για να φτάσεις όμως σ΄ αυτό ένας «κεραυνός» πρέπει να κάψει ό,τι σάπιο υπάρχει μέσα σου. Πρέπει να είσαι αρκετά τρελός για να πας πέρα από όλες τις υποκρισίες, τις ιδιομορφίες, τις μάσκες που ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει για να μείνει εκεί που είναι, για να μην εξελιχθεί.
Η μάζα, ο κόσμος, καταδικάζει τους «επαναστάτες», γιατί θα φέρουν την…καταστροφή! Αλήθεια η άρνηση του σχεδίου Ανάν απ΄τον Τάσο Παπαδόπουλο και τους ψηφοφόρους ποιά καταστροφή έφερε; Απ΄την άλλη για να δημιουργήσεις πρέπει πρώτα να καταστρέψεις. Άν δεν γκρεμίσεις ό,τι άσχημο, δεν μπορείς να δημιουργήσεις τ΄ ωραίο. Εάν δεν καταστρέψεις την ψευτιά, δεν μπορείς να ανοίξεις δρόμο στην αλήθεια.
Μάλλον είναι δύσκολο να μην μισήσεις, εκείνον που διαταράσσει τον ύπνο σου. Τα ψέματα, μας κάνουν να αισθανόμαστε ασφαλείς, μας παρηγορούν. Είναι φυσικό ο κόσμος ν΄ αποστρέφεται τον άνθρωπο της αλήθειας …ως ταραξία! Με τα ψέματά σου αισθάνεσαι σίγουρος και ξαφνικά έρχεται εκείνος να υποκινήσει την αμφιβολία μέσα σου και να ταράξει την πίστη σου.
– Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία έγραψε ο Σολωμός αλλά “ο κοσμάκης τρέμει μπρος στο άκουσμα της ευθύνης και φθονεί όποιους το πετυχαίνουν. Τι άρρωστη κοινωνία να φθονεί την ελευθερία”… (Τάσος Δαφνομήλης )
Η αλήθεια βρίσκεται πάντα σε αντίθεση με τα “δόγματα” των μαζών. Η αλήθεια είναι ατομική και οι μάζες δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Στις μάζες ενδιαφέρουν οι παρηγοριές κι οι ανέσεις. Οι μάζες δεν αποτελούνται από εξερευνητές κι ανθρώπους που αγαπούν τις περιπέτειες, από άτομα που προχωρούν στο άγνωστο, χωρίς φόβο και ριψοκινδυνεύουν την ζωή τους για να ανακαλύψουν τη σημασία της ζωής, της ύπαρξης.
Οι μάζες θέλουν απλά να τους διηγηθείς γλυκές ψεύτικες ιστορίες, άνετες και επωφελείς. Άνευ κόπων και βασάνων επαναπαύονται και χαλαρώνουν μέσα στην ψευδαίσθηση τους που τους χρησιμεύει για παρηγοριά. Η μάζα μισεί όποιον θέλει να είναι Άτομο, όποιον θέλει να ακολουθήσει ένα δικό του ιδιαίτερο μονοπάτι, άλλο στυλ ζωής.
Πόσο εύκολο είναι, σημειώνει ο Πέτρος Βερύκιος απ΄ το Μαθηματικό του ΕΚΠΑ,
να ξεχωρίσεις τον αυθεντικό καινοτόμο επαναστάτη από έναν βαρεμένο; Πόσοι και πόσοι δεν το έχουν παίξει άγιοι, προφήτες, αρχηγοί ή βούδες; Ειδικά, στις ΗΠΑ που ξεφυτρώνει κάθε τι.
Εδώ απαντά η Ναταλία Γρέκα απ΄ το ΑΠΘ: «Εφόσον αυτό που διαχωρίζει τον επαναστάτη απ΄ τη μάζα, είν΄ η αλήθεια τότε ναι, είναι σαφές οτι οι αληθινοί ήταν, είναι και ίσως θα ΄ναι για πάντα οι αποδιοπομπαίοι τράγοι, για όσους θέλουν να διαφυλλάξουν τα δόγματα, τα συμφέροντα και τα βολέματά τους. Τι γίνεται όμως σε μια εποχή σαν τη δική μας, που στην πάροδο της 50 ετίας, δόγματα – αξίες – “ήθη” έχουν σε μεγάλο βαθμό αναστραφεί; Τι είναι σήμερα ο μισητός επαναστάτης των δεδομένων του ’50 που ήθελε να πάει κόντρα στην ψευτιά των κοινωνικών δομών και ηθών και λέει ακόμα την ίδια αλήθεια του; Είναι μέρος της σημερινής μάζας με τις, το ίδιο κίβδηλες, αντίστροφες αντιλήψεις; Εν τέλει ο ψευτοεπαναστάτης σε κάθε εποχή διαφοροποιείται για να ξεχωρίζει αφού δεν καταφέρνει να διακριθεί αλλιώς »
Κι εγώ εδώ θα βάλω ένα ακόμη ερώτημα ποια είναι η μήτρα που αναπαράγει διάτοντες αστέρες στην καθημερινότητά μας απ΄το νερό του Καματερού μέχρι και τα έδρανα της Βουλής κι έξω από δαύτη; λ.χ. Σώρας κι όχι μόνον.
Θαρρώ η απάντηση είν΄απλή .Το σύστημα χρειάζεται ,θέλει , χρήσιμους ηλίθιους παντού ,σ΄ όλα τα κοινωνικά στρώματα! Ίσως αυτά ενοχλούν μα τι νόημα θάχει να χαϊδεύουμε αυτιά;
«Μην στερήσεις και στερηθείς το δικαίωμα νά ΄σαι αληθινός . Αυτό θα δώσει στον καθένα νόημα στο να είναι και να εξελίσσεσαι μαζί με τον κόσμο». (Βασιλική Βαλή Σελβέρη)
Μ΄ άλλα λόγια όπως είπε κι ο Αϊνστάιν: «Αυτός που ακολουθεί το πλήθος, συνήθως δεν πάει πιο πέρα από το πλήθος. Αυτός που περπατά μόνος του, είναι πολύ πιθανόν να βρει τον εαυτό του σε μέρη που ποτέ κανείς δεν έχει δει»
«Η αποστασιοποίηση από την μάζα σου δίνει την δυνατότητα ν΄ ανέβεις βαθμίδες ανεξαρτησίας ενώ όσοι μένουν πίσω θα υστερούν και υποφέρουν έτι περισσότερο.
Ένα άλλο καλό που έχει το να αποστασιοποιείσαι από την μάζα είναι ότι δεν επηρεάζεσαι από το συλλογικό ασυνείδητο,δεν προστίθεται αρνητισμός στο DNA μας.(Κυριάκος Πυλόστομος Astronaut στη ΝΑΣΑ)
Οι μάζες θέλουν να είσαι απλά «ένας σαν και αυτούς». Ο διαχωρισμός σου τους κάνει να… φοβούνται! Θέλουν να είσαι πράος, υπάκουος και υπόδουλος. Εάν, με κάποιο τρόπο καταφέρεις και τους ξεπεράσεις, δεν θα σε συγχωρέσουν ποτέ».
Παρ’ όλα αυτά: Λέμε ναι στην αέναη επανάσταση, το πολύ να μας βαφτίσουν τρελούς…
* Ο Πέτρος Ιωάννου είναι απόμαχος εκπαιδευτικός
