15/11/2025
Στα 1966 αν και ήμουν 6 μόλις χρονών είχα εικόνα απ’ τις φήμες των καφενείων ότι δεν πάνε καλά τα πράγματα. Στη Βουλή πέφταν καρεκλοπόδαρα… Η Χούντα ακολούθησε θυμάμαι τα γεύματα στο μαγειρείο που συνοδεύονταν με ένα κωκ γλυκό. Κατά καιρούς τετράδιο στυλό, συνεργείο για προβολές ταινιών κωμικών ή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος (Ακρόπολη) .
Μία παρασκευή η μάνα μου έστησε καρτέρι στο νομάρχη της χούντας στην άκρη του χωριού για να παραπονεθεί για το φτωχικό σπίτι (καλύβα) μιας ξαδέρφης της.
-θα κάνετε κάτι ; Του ρώτησε…
– να κάνεις εσύ απάντησε και έφυγε…
Στα χρόνια της χούντας έβλεπα στην πίσω όψη στα κέρματα τη φράση ελληνική δημοκρατία και ρωτούσα τη μεγαλύτερη αδερφή, για να εισπράξω την απάντηση: “ψέματα λένε, δεν έχουμε δημοκρατία”. Στις λεγόμενες εκλογές ένας γείτονας αριστερός ήταν δακτυλοδεικτούμενος. Το νοέμβρη του 73 ήμουνα β’ Γυμνασίου στο Γυμνάσιο Φαρσάλων (εκ παραδρομής αναφέρω β’ Λυκείου στο βίντεο) Αν και το μυαλό μου σε όλα τα γεγονότα λειτουργεί ανάποδα σε εκείνη την περίπτωση μιλούσα αρνητικά για τους φοιτητές και για τον εισαγγελέα Τσεβά αργότερα στη δίκη του Πολυτεχνείου. Τηλεοράσεις υπήρχαν μόνο σε καφενεία κι ελάχιστα σπίτια. Περιοδικά έβλεπες αλλά εκδόσεις της χούντας. Ραδιόφωνο πήραμε στα γεγονότα της Κύπρου και ακούγαμε Deutsche Welle (Ντόιτσε Βέλε, ελλ.: Γερμανικό κύμα – γερμανικός δημόσιος διεθνούς εμβέλειας ραδιοτηλεοπτικός φορέας) για να λαμβάνουμε αντικειμενική θέση για τα γεγονότα. Στα χρόνια του Γυμνασίου κάθε σάββατο αγόραζα ως φίλαθλος της ΑΕΚ τον “Δικέφαλο”, μερικές φορές όμως και το τεύχος Ελευθεροτυπία.
Κείνες τις μέρες θυμάμαι την επιστράτευση του πατέρα μου για μία μόλις ημέρα. Θυμάμαι όμως και ένα τουφέκι να ρχεται σπίτι προς χρήση, ως πολιτοφυλακή. Δεν κατάφεραν να στείλουν και οι χουνταίοι και ο Καραμανλής στρατό στην Κύπρο η πολιτοφυλακή τους μάρανε…
Στα δικά μου φοιτητικά χρόνια ήμουν μέλος της ΧΣΚ (Χριστιανοσοσιαλιστική σπουδαστική κίνηση) . Στα επόμενα χρόνια στήριζα Νίκο Ψαρουδάκη ή άλλα μικρά κόμματα που σπάνια εκλέγονταν.
Σήμερα βγάζω άρνηση για όλα συλλήβδην τα κόμματα και θα κλείσω με την ευχή κάποτε οι έλληνες να φιλιώσουν μεταξύ τους. Να γεννούν οι ίδιοι παίκτες, συμπαίκτες της εξουσίας. Είδαμε η ανάθεση στα τυφλά που βγάζει…
καλή τύχη αμίγκος
Πέτρος Ιωάννου, διαχειριστής
