“Στο στόμα του λύκου”… “In bocca al lupo”. Ποιός υπάλληλος μπορεί να διορθώσει τον κόσμο;
[Από σήμερα συντάκτρια στον Πνευματικό άνεμο γιατί αγέρα θέλει η ψυχή, το πανί της να φουσκώνει, το Ταξίδι να μην τελειώνει…]
16/5/2025
Γράφει: η Ειρήνη Μουμούρη*
~ ΤΟ ΚΡΕΑΣ ~
Η μάνα σου, όταν ήταν γκαστρωμένη και σε κουβάλαγε, έβαζε το χέρι της σαν χάδι πάνω στη κοιλιά της, κάθε που σάλευες.
Ο πατέρα σου, μόλις σε κράτησε αγκαλιά για πρώτη φορά, ετούτο τον κόσμο τον εμέτρησε αλλιώς.
Ο δάσκαλος και ο παπάς, σε ορμήνεψαν να είσαι άνθρωπος καλός κι ας είναι ο κόσμος κακός.Μόλις βγήκες και εσύ στον κόσμο αυτό, καλομαθημένος από χάδι και ορμήνεια, κατάλαβες ότι στης ζωής το μέτρημα, για κρέας σε υπολογίζουν, κι όχι για άνθρωπο.
Κρέας, που εάν η τσέπη σου δεν μετρά και από παρά, τότε δεν είσαι απλό κρέας, αλλά κρέας φθηνό!
Μόλις κατάλαβες του κόσμου τα κόλπα, τότε η μάνα σου για να σε προφυλάξει από τα θεριά, σου είπε: «Μην μιλάς, την δουλειά σου να κοιτάς».
Ο πατέρας από δίπλα σου, είπε: «Έτσι είναι η ζωή» και έσκυψε το κεφάλι!
Ο παπάς σαν πιο πρακτικός, σου είπε:«Κοίταξε να γίνεις νοικοκύρης» και συνέχισε να μετράει το παγκάρι.
Ο δάσκαλος με τη σειρά του, σου είπε: «Δεν είναι η ζωή μυθιστόρημα» και συνέχιζε τα διορθώνει τα γραπτά του. Πίστευε ότι μόνο αυτά μπορούσε να διορθώσει, όχι τον κόσμο.
Ποιος υπάλληλος μπορεί να διορθώσει τον κόσμο; Ποιος γονιός, ποιος λειτουργός;Όλοι μαζί είχαν συμφωνήσει, να ζουν σαν σφάγια καθημερινά, αυτή ήταν και η μόνη λύση.
Έμεινες πάνω σε μια ζωή, με μηδέν εις το πηλίκο και να έχεις απέναντι σου τον κάθε λύκο, που για κρέας σε ορέγεται και σε γεύεται.Ξέρεις όμως ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα ζώα και στο κρέας του ανθρώπου;Τα ζώα τρώγονται μια φορά από τα τσακάλια!
Ο άνθρωπος κατασπαράσσεται κάθε στιγμή, κάθε μέρα, για όλα του τα χρόνια.Το κρέας του ανθρώπου, το ζητάνε λύκοι, όπως η φάμπρικα, το κράτος, η πορνεία, η ψευτο-επιστήμη, η θρησκεία, η δήθεν πολιτική ιδεολογία. Οι λύκοι αυτοί, όλο τρώνε και ποτέ δεν χορταίνουν. Μέσα στους δρόμους της φτώχιας και στα δελτία ειδήσεων – αυτά της ανοησίας – βλέπεις ότι οι λύκοι, κυκλοφορούν ανάμεσα μας προκλητικά και ατιμώρητα.
Μέχρι και το παιδί κατάντησαν για κρέας και έχει γίνει η πιο αρρωστημένη μπίζνα. “In bocca al lupo” που θα πει: “Στο στόμα του λύκου”, η ζωή μας όλη!
Εμείς χαμογελαστοί θεατές, με στημένες πόζες, κρύβουμε τα κομμένα μας κομμάτια.Έχει έρθει ο καιρός, που τρύπησε ακόμη και του σάπιου καιρού μας ο πάτος.Έχει έρθει η στιγμή, που το “κρέας”με τα πόδια, πρέπει να ξαναγενεί άνθρωπος και να σηκώσει φωνή.Εάν μπροστά στο μαχαίρι δεν μιλάς, τότε μέτρα μαχαιριές και περίμενε σωτήρες.Για κρέας, για σφαχτό, το χνάρι σουεδώ πάνω μην αφήσεις.
Όσο μπορείς για άνθρωπος, με το θάρρος σου να μετρήσεις.“In bocca al lupo” που θα πει: “Στο στόμα του λύκου” η ζωή μας όλη .“Crepi il lupo” δηλαδή:
“Ας πεθάνει ο λύκος”, είναι η απάντηση.Να πεθάνει ο κάθε λύκος από την πείνα.Εμείς αρκετά χορτάσαμε πείνα, προσταγή, απαγόρευση και προσβολή.Τώρα από το κρέας μας, από την ελευθερία μας, από τα παιδιά μας, ο κάθε “λύκος”, άλλο δεν πρέπει να ταϊστεί.
Το “κρέας” σαν ξυπνήσει,ζωή σαν απαιτήσει, τότε μόνο, τον κόσμο μπορεί πάνω στα ανθρώπινα να ξαναστήσει. Τότε μόνο, το “κρέας”,την σφαγή του μπορεί να σταματήσει.
———————
* Η Ειρήνη Μουμούρη σπούδασε Νοσηλευτική και Φαρμακευτική εργάζεται δε στον Άγιο Ανδρέα Πατρών
