Aβάσταχτος είν΄ο πόνος των συγγενών των θυμάτων στα Τέμπη στο Μάτι απ΄ τον χαμό των ανθρώπων τους, απ΄ τη ρότα συγκάλυψης που πήρε το κουβέρνο, ίσως και γιατί ενδόμυχα καταλαβαίνουν και τις δικές τους υπαιτιότητες στο σύστημα διαμόρφωσης των εξουσιών κ.ο.κ. Αμέτρητη είναι και η ανοχή, η ελαφρότητα, η συνυπαιτιότητα των νεοελλήνων στο όλο χάλι. Παραβιάζουμε ανοιχτό ”γράμμα”… Σε οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη κρίση το φαυλεπίφαυλο σύστημα μπλοκάρει, σέρνεται! Αντί να λύνει, δημιουργεί προβλήματα για να μην πω πως από μόνο του είναι ένα μέγιστο πρόβλημα!
Λύση; Δεν αχνοφαίνεται στον ορίζοντα γιατί αν κάποιες μάννες γέννησαν ”Καποδίστριες” κανένα λόμπυ πολιτικοοικονομικό δεν θα επιτρέψει να μπει κανείς τους στο πολιτικό παιχνίδι.
Κι έτσι ο Έλληνας θέλει τον τον Γερμανό του, τον Αμερικανό του, τον ”πατριό” του… Τον καμαρώνει, τον χειροκροτεί, θεωρώντας πως άλλοι θα μπλέξουν αν μπλέξουν… Άβυσσος η ψυχή του νεοέλληνα. Ρώσσικη ρουλέτα η ζωή μας κι από τύχη ζούμε…
Αdios amigos
για τον enotikos.gr
Πέτρος Ιωάννου
