Η πολιτική αγριότητα έφερε και την κοινωνική…

10/10/2018

γράφει: ο Πέτρος Ιωάννου*

«Ο τύπος φαινόταν σοβαρός εργαζόταν σε ιδιωτική επιχείρηση, με προσέγγισε με παράπονο γράφει ο δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης του ΘΕΣΣΑΛΙΑ T.V. Γιάννης Κολάτος.

– σταμάτησα να σας παρακολουθώ, από τότε που κατάλαβα ότι οι πολιτικοί του τόπου, μας δουλεύουνε και εσείς συνεχίζετε να τους δίνετε βήμα..

-Τι να κάνουμε, να δείχνουμε μόνο φόνους, ληστείες, πλημμύρες, πυρκαγιές, έρχονται εκλογές, δεν πρέπει να ενημερωθείτε για τα προγράμματα των πολιτικών κομμάτων;

 Ο κύριος δεν φαινόταν αριστεριστής ή ακροδεξιός.

-Ποιος πιστεύει τα προγράμματα των κομμάτων, κουμάντο κάνουν εδώ και 8 χρόνια οι δανειστές, ποιός ο λόγος να ακούω τα ψέματα των διaχειριστών της χρεοκοπίας, που απλά ζητούν ως ανεπάγγελτοι ένα μισθό;

 Πιστέψτε με δεν είναι ο μόνος που τα λέει. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, θεωρούν ότι δεν πρόκειται ν΄ αλλάξει προς το καλύτερο η ζωή τους με την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία… Άλλος μου έλεγε τις προάλλες πως αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό και δεν δίνει πεντάρα σε αυτά που λένε οι Έλληνες πολιτικοί τα τελευταία χρόνια…

Η ισοπέδωση των πάντων όπως και της ελπίδας θα φέρει ολοκληρωτισμούς που ήδη στην Ευρώπη διαφαίνονται… Όσο διαλύεται η μεσαία τάξη, κάτω από πιέσεις πολυεθνικών, όσο ο πλουτισμός των λίγων μεγαλώνει εις βάρος των πολλών και οι πολιτικοί γίνονται απλώς κομιστές των εντολών τους τόσο οι δυτικού τύπου δημοκρατίες θα αποτελέσουν παρελθόν..

-Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να αφήσουμε στους πολιτικούς να πάρουν τις αποφάσεις, μου έλεγε πρόσφατα ένας αρκετά μορφωμένος Έλληνας του εξωτερικού, που συνάντησα στις διακοπές. Ψηφοφόροι και πολιτικοί, καταλαβαίνουν άραγε τι έρχεται;»

Πρόσφατα το Έθνος κατέδειξε με πρωτοσέλιδο κόντρες μαφιόζων της Ομόνοιας. Βάλτε τη θανατηφόρο έκβαση μιας ερασιτεχνικής μάλλον ληστείας, βάλτε τους πνιγμένους του χειμώνα, τις οικογένειες που έγιναν κάρβουνο στο Μάτι και βγάλτε συμπεράσματα.

-Πού είναι η ασφάλεια; Τελευταία πιέζω τον πρώην υπουργό και καθηγητή εγκληματολογίας Γιάννη Πανούση να τα πούμε στον αέρα κι αντ΄ αυτού μου δίνει το κάτωθι άρθρο του

 «Ψύχρ-αιμα; και με τα μέχρι τώρα γνωστά προβλέπονται:

για τους δράστες:ποινική ευθύνη[όπως να την αξιολογήσει κανείς]…από επικίνδυνες σωματικές βλάβες(άρθρο 309 ΠΚ) μέχρι θανατηφόρες σωματικές βλάβες(άρθρο 311ΠΚ) …κοινωνική – ηθική ευθύνη …από κυνική συναισθηματική απάθεια μέχρι βαρβαρότητα

για τους παρόντες τρίτους:ποινική ευθύνη…παράλειψη λυτρώσεως από κινδύνου ζωής(άρθρο307ΠΚ)…….κοινωνική/ηθική ευθύνη…από δυσμενή για το θύμα κι ευμενή για τους δράστες «ουδετερότητα» μέχρι απαράδεκτη δειλία μη-οίκτου για κινδυνεύοντα συνάνθρωπο

για τους αστυνομικούς:διοικητική ευθύνη…από ΕΔΕ μέχρι άμεση θέση σε αργία[λόγω άσκοπης αγριότητας κι ασύμμετρης χρήσης βίας]

για ορισμένα ΜΜΕ: παρέμβαση του ΕΣΡ και μεγάλα πρόστιμα όχι μόνο για παραβίαση στοιχειωδών κανόνων δεοντολογίας αλλά για την κάλυψη δημοσιογράφων που έπαιξαν χωρίς αιδώ με το κίτρινο [κιτρινισμός] και με το κόκκινο [αιμοδιψία].

για τα πολιτικά κόμματα: δεν πρέπει να ‘παίζουν’ ούτε με τις μνήμες των τεθνεώτων, ούτε με τα λυντσαρίσματα των ζωντανών

για τους πάσης φύσης ειδικούς: ας αφήσουν κατά μέρος τις θεωρίες κι ας σκύψουν μ’ ευαισθησία πάνω από τα προβλήματα των ανθρώπων, χωρίς παραμορφωτικούς φακούς.

για την κοινωνία,δηλαδή για όλους μας:πόσο νομίζουμε ότι απέχει ο εκβαρβαρισμός [λόγω φόβου] από τον εκφασισμό; [με δικαιολογία την Τάξη και τη μηδενική ανοχή]

για τη Δικαιοσύνη:να μην επηρεαστεί από στερεότυπα και προκαταλήψεις.Η απονομή της ποινικής ευθύνης δεν σχετίζεται με τις ιδιότητες των προσώπων αλλά με τις αξίες του πολιτισμού

Υπερασπιστής των δικαιωμάτων είναι αυτός που μάχεται για τα δικαιώματα των άλλων, ακόμα και των εχθρών του, κι όχι μόνο για τα δικά του».

Ψυχρά κι άκομψα ο κ Τσίπρας μας θύμισε ότι ο χάροντας θα φέρει την λύση του ασφαλιστικού για τους 70 και άνω. Η αλήθεια είναι ότι και ο πολύς Πολάκης παρά τις κομπορημοσύνες εμπλουτίζει δεόντως …τα νεκροταφεία.

Πρίν μέρες έλαβα το εξής παράπονο σ΄ εκπομπή μου με αφορμή έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Ελευθερία περί καταναλωτικής συμπεριφοράς.
«Δεν ξέρω τι κόψαν οι άλλοι, αλλά για μένα θα σου πω. α) Ένα αμάξι σμαρτ που είχα το έδωσα β) Στο καρτοκινητό έβαζα μια κάρτα 10ευρη κάθε μήνα. Εδώ και 3 χρόνια βάζω κάθε 3 μήνες για να μην χαθεί το Νο. Τώρα το κόβω κι αυτό, πάει εντελώς το καρτοκινητό! γ) Σταμάτησα να μαγειρεύω. Για έναν πάει πολύ! Φαϊ,& ρεύμα ηλ. κουζίνας κοστίζει πάνω από 10 ευρώ ημερησίως και βολεύτηκα με 2-3 σουβλάκια μ΄ έξι ευρώ. δ) Με το αμάξι που πούλησα πήρα ενα σκούτερ 300cc, μα είμαι σε φάση να το πουλήσω κι αυτό. ε) Βόλτες, καφές σε μαγαζί είν΄ όνειρο πλέον. Πού 3 ευρω; Ρούχα μόνο όταν σχίζονται τ΄ αλλάζω, μερικα τζιν, μπουφαν, φουτερ & σχισμένα τα φοράω ακόμα. Φανέλες, βρακιά ναι αγοράζω. Πρέπει να ζήσω στα 50 μου με 550 Ευρώ εγώ κι ο σκύλος μου.

Ωχ αχ ωχ, δεν θυμάμε ποτέ, μα ποτέ, τέτοια πράγματα, απ΄ το 1970 που γεννήθηκα. Δούλεψα 15χρονος το ΄85 σε καλή δουλειά, ναυτικος, έως το 2000. Στα 30 μου τα παράτησα και δουλεύω στην Ελλάδα. Μέχρι το 2008-9 ήταν καλά είχα τα πάντα δεν μου έλειπε τίποτα. Απ΄ το 2008 ως τώρα το 2018 είμαι σε πόλεμο, τι να κόψω και τι ν’ αφήσω! Χα χα χα πλάκα έχετε όλοι σας .

Χρειάζεται να πω εγώ κάτι για την ευρωπαϊκή φτωχοποίηση που μετά μανίας ψηφίζουν οι Έλληνες;

Ο φίλος Αντώνης Ανδρουλιδάκης καθηγητής Ψυχολογίας σε Κυπριακό Πανεπιστήμιο παρατηρεί: «Μόλις, πριν μερικές δεκαετίες, οι Έλληνες πήγαιναν σινεμά. Έβλεπαν ταινίες με καουμπόϋδες και ινδιάνους και συμμετέχοντας στη κινηματογραφική σκηνή, σαν μικρά παιδιά, φώναζαν προς τους διώκτες των Ινδιάνων “Αφήστε ρε τους ανθρώπους! Έλεος ρε, φτάνει!”. Κι όμως, σήμερα, που αυτή η κινηματογραφική βία έχει εισβάλει στη πραγματική ζωή μας, οι Έλληνες παρακολουθούν άβουλοι το έγκλημα. Και ούτε ένα “φτάνει ρε!” δεν τολμούν να ψελλίσουν! Πως καταργηθήκαμε έτσι μέσα στην τόση υποταγή »;

Γενικά είμαστε ”καλοί” στον τζόγο, όχι όμως στον πολιτικό… Ρεφάρουμε επικίνδυνα για τον τόπο. Ευτυχώς η GRU, στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών της Ρωσίας – κατά πως γράφουν οι ΤΙΜΕS του Λονδίνου – σιγοντάρισαν κι επέβαλαν την αποχή στα Σκόπια. Το να καθαρίζουν όμως για πάρτι μας, πότε οι Τουρκοκύπριοι και πότε οι Σκοπιανοί με τις μαξιμαλιστικές τους απαιτήσεις ,δεν μας τιμά καθόλου.

Ως προς τη συνθήκη των Πρεσπών σε περίπτωση που κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο. Μόνο το Συνταγματικό Δικαστήριο, θα μπορούσε να ακυρώσει ψηφισμένη συνθήκη. Όμως η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος στον πλανήτη που δεν έχει τέτοιο δικαστήριο. 

Η ελληνική πολιτικοοικονομική ελίτ, έχει φροντίσει από παλιά να είναι πολιτικά ασύδοτη. 

Δυστυχώς, τόσο στο Σύνταγμα του 1975, όσο και στην αναθεώρηση που έγινε το 1986, κατασκευάστηκε ένα Σύνταγμα «μοναρχικό» (πρωθυπουργοκεντρικό), όπου τις τύχες της Ελλάδας και όλων των Ελλήνων τις έχει στα χέρια του ένα μόνο πρόσωπο. 
Επομένως εδώ, όταν ο όποιος πρωθυπουργός, πιεζόμενος από τους ξένους, ενδίδει στις απαιτήσεις τους (μνημόνιο, Σκοπιανό κ.λ.π.), δεν υπάρχει κανένα άλλο όργανο του κράτους για να ακυρώσει αυτή την πράξη. 
Εδώ εισήγαγαν την ενός ανδρός αρχή. Αυτός λοιπόν ο άνδρας, μαζί με τους κληρονόμους του, διαπλέκεται πολιτικά και παραμένει εσαεί στην εξουσία, ενώ οι υπόλοιποι ικανότατοι Έλληνες είναι μόνιμα εξουσιαζόμενοι βλέποντας απ΄την κλειδαρότρυπα , την τηλεόραση δηλαδή , τα σκέρτσα και καμώματα της εξουσίας.  

* Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής, υποψ. βουλευτής, τώρα δε ραδ. παραγωγός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *