Χωρίς αμφιβολία πρέπει να είναι το καλύτερο σε εμφάνιση σχολείο (Αλεξανδρούπολη)
24/1/2025
γράφει: ο Πέτρος Ιωάννου*
Αρκετοί ζήσαμε τα σχολειά από μέσα και τα ξέρουμε. Δυνατότητες αδυναμίες όλα. Στη προσπάθεια (πολύμηνη) ανανέωσης μιας απόσπασης σε ελληνικό σχολείο στο Σουδάν πάλι διαπίστωσα αρκετά, για στελέχη του υπουργείου παιδείας και τη λειτουργία του. Σήμερα οι κυβερνήσεις βιάζονται να αξιολογήσουν τους εκπαιδευτικούς, μα δεν θάταν καλύτερο, να στήσουν μια διαρκή μετεκπαίδευση;
Ο γράφων και σχεδόν όλοι οι άρρενες περάσαμε κι από το στράτευμα και ”κάτι” ξέρουμε. Είχα επίσης την τύχη ή την ατυχία να βρεθώ κοντά ή εν μέσω πολλών κομμάτων (μικρών) . Όλα ίδια πανομοιότυπα… Μέλη; Προχώ στα λόγια στις αναλύσεις αλλά φτωχοί στο πράττειν. Άρρωστες, καταστάσεις. Τα ίδια συμπεραίνει κι ο Ζολώτας: ”Μοιάζουν σαν μια σταγόνα νερό, έχοντα τις ίδιες αδυναμίες των μελών, των Ελλήνων”.
Από κοντά γνώρισα και κάποιους γονιούς των θυμάτων των Τεμπών. Είναι σωστό να μην πώ κάτι τώρα. Ας τελειώσει η δίκη κι αν ζούμε, έχουμε καιρό να κάνουμε κι εδώ κριτική, για τους ίδιους, για την τακτική τους. Βεβαίως καλύτερα και με σιγουριά, ξέρει έκαστος τον εαυτό του. Τα συν τα πλήν, όλα!
Πολλοί στα ΜΜΕ παρασυρόμαστε απ’ την επικαιρότητα ή κείνα που “πουλάνε”, παρ’ ότι ενός έστι χρεία, η υποδομή. Υποδομή είναι οι δρόμοι των εθνικών εργολάβων αλλά κυρίως είναι τα σταυροδρόμια των εγκεφάλων των μαθητών. Η χώρες θέλουν σωστά μυαλά, άλλες νοοτροπίες, προσωπικότητες! Δεν θέλουμε ωραίους χαρακτήρες; Πώς θα γίνει αυτό; Μα με δουλειά, δουλειά, δουλειά. Πώς αλλιώς .
Αν δεν γίνει αυτό την δυναμική τους θα τη βγάλουν σε “μ@λ@κιούλες”. Ξανάγραψα πως πολλά δεν είναι σωστά εν Ελλάδι στα θρανία, για ποινικές συμπεριφορές μαθητών. Αυξήθηκαν πολύ οι μαθητές με μαθησιακά προβλήματα, δυσλεξία κ.ο.κ. Άλλοι μαθητές, θέλουν και δεν θέλουν να διαβάζουν. Αντιγράφουν τον δικό μας ωχαδερφισμό; Προτιμότερο το σερφάρισμα, τα βιντεοπαιχνίδια, απ’ το ν’ ανοίξουν τα μάτια τους, τους ορίζοντές τους;
Με διπλοδουλειές για τον επιούσιο, αρκετοί γονείς, πότε θα δουν την οικογένεια; Τα αστυνομικά δελτία εκθέτουν πολλάκις γονείς. Τί εποπτεία, προλαβαίνουν να κάνουν; Μονογονεϊκές οικογένειες παλεύουν για επιβίωση, να σώσουν οτιδήποτε, αν σώζεται.
Τα διαζύγια μετά τον κορωνιό πληθαίνουν περισσότερο. Στην κλεισούρα πόσοι άντεξαν, πόσοι ανέχθηκαν τον διπλανό τους; Ίδια εποπτεία έχουν οι 2 γονείς, ίδια ο ένας;
Λείπω 10 χρόνια απ’ τα Λύκεια, μα μαθαίνω την πορεία των πραγμάτων. Στα νιάτα μου ήμουν σκράπας στα μαθηματικά μα ξέραμε τα βασικά. Τώρα ούτε πρόσθεση δεν ξέρουν κάποια.
Τελευταία βρέθηκα στην Αθήνα. Μετά από μια συνέντευξη με ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό και ιστορικό, τον Μελέτη Μελετόπουλο, μαθαίνω από τον εγγονό μου, τα ”νέα” της ημέρας… Στο Γυμνάσιο πήραν πιτσιρίκια, πυροσβεστήρες και τα κάναν ”Γη Μαδιάμ”. Με αναπνευστικά κάποιοι, μαθητές. Πάλι καλά που δεν χάλασαν τα μάτια τους.
Στις διαπιστώσεις είμαστε ωραίοι. Ναυαρχίδα στον τόπο μας δεν θάπρεπε νάναι η εκπαίδευση; Είναι; Θέλουν οι πολιτικές ηγεσίες έξυπνους προχωρημένους λαούς;
Δοθείσης της ευκαιρίας, καθ’ οδόν συνηθίζω να ”συνομιλώ”… Είχα την ευκαιρία να τα πώ σε μια στάση λεωφορείου με κυρία από την Γεωργία και να δω τι γίνεται και εκεί. Πλούτος δισεκατομμυρίων, στον ρωσικών συμφερόντων, πρωθυπουργό και συντάξεις, μισθοί στα τάρταρα. Όπως κι εδώ. Ακρίβεια και μέγα έλεος. Τουλάχιστον στις βορείως ημών χώρες εκτιμώ, πως η παράδοση, η πίστη είναι ισχυρή. Εδώ το απωλέσαμε κι αυτό.
Οι κοινωνίες τους, πατούν σε αρχές. Οι δικές μας δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες όλο και αλλοιώνονται, όλο και εκφυλίζονται. Αλλά μη σας αποπροσανατολίζω με δικά μου συμπεράσματα. Ας γυρίσω ξανά στην εκπαίδευση. Είμαστε ευχαριστημένοι;
– Όχι τόσο…
– Και τί κάνουμε γι΄αυτό;
Εν Ελλάδι υπάρχει μια παροιμία. Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 10 μέρες κοσκινίζει. Αν οι ”εκλεγμένες” μονοπρόσωπες εξουσίες ήθελαν να κάνουν σχολειά, στρατόπεδα, νοσοκομεία, σιδηρόδρομο και κ.ο.κ. θα τα είχαν κάνει. Θα είχαν διαθέσει τα ανάλογα κονδύλια, στα σωστά πρόσωπα. Θα είχαμε για σχολεία ζηλευτά κτίρια, συνθήκες διαφορετικές που θα ευνοούσαν τη μάθηση, την αγάπη στο ωραίο, τ΄αληθινό. ‘Ομως ποιά εξουσία βολεύεται, μ΄έναν μορφωμένο, ποιοτικό, ξάγρυπνο κι έξυπνο λαό;
Σε μια ευνομούμενη χώρα τα καλύτερα μυαλά θάταν περιζήτητα. Θάταν εδώ. Εδώ είναι;
adios amigos
* Ο Πέτρος Ιωάννου είναι διαχειριστής της ιστοσελίδας enotikos.gr
