18/12/2023
«ventre affame n’a pas d’oreilles»
(η κοιλιά που πεινά δεν έχει αφτιά)
Γαλλική παροιμία
Γράφει ο Πέτρος Ιωάννου*
Ο πεινασμένος θέλει να πει η παραπάνω παροιμία δεν έχει περιθώρια… Καμιά σειρήνα δεν μπορεί να τον ξεγελάσει! Δεν έχει αυτιά για κανένα, δεν ακούει κανένα , παρά μόνον το γουργουρητό της κοιλιάς του. Στην Ελλάδα εκτιμώ πως τα πράγματα είν΄αλλιώς. Τα πολιτικά είναι τόσο ποδοσφαιροποιημένα που οι ”οπαδοί” των κομμάτων, εύκολα “στήνουν αυτιά”, εύκολα ξεγελιούνται, ακόμη κι οι φτωχοί ακόμη κι οι πεινασμένοι!
Ίδια και χειρότερα συμβαίνουν σε καθεστώτα υπανάπτυκτων Χωρών. Τον καιρό που ήμουν σε Κονγκό, Αιθιοπία , Σουδάν είδαν τα μάτια μου φτώχεια (πέντε – εφτά σπόρια καλαμποκιού σ΄ένα αυτοσχέδιο ”τηγάνι” με αυτοσχέδιο ”καμινέτο” για να ταϊσει μια μικρομαμά το παιδί της) κι άκουσαν τα αυτιά μου να τρώνε εκ περιτροπής…
Σαφώς με λυπούν και τα συμβαίνοντα στην Ελλάδα, όπως και η εκάστοτε εκλογική συμπεριφορά του νεοέλληνα και η σαθρή εμμονή στο : «μη χείρον βέλτιστον» στο μικρότερο κακό, σαν να εξέλειπε το καλό, το ίσιο, το κανονικό. Δεν λείπουν, βέβαια, φωνές που αυτό μαρτυρούν: « Γυναικοκτονίες, βιασμοί – bullying κι αυτοκτονία 15χρονου gay – κλοπές μετά φόνου, οργανωμένο έγκλημα. Πότε θα προβληματισθούμε ως κοινωνία για τη νοοτροπία και τα μυαλά μας; Όλα ξεκινούν απ΄ την παιδεία του σχολειού και του σπιτιού. Τα πολλαπλά περιστατικά στη χώρα, αναιρούν την θεωρία περί μεμονωμένου, τάχα αρρώστου καλής οικογένειας. Νοσούμε ομαδικώς. Είμαστε προβληματική κοινωνία, βαθύτατα πατριαρχική, ακραία συντηρητική.
Το χειρότερο; Υποκρινόμαστε οτι είμαστε Δίκαιοι, με προοδευτικό μυαλό». (Γ.Κατσάρας)
Κάποτε ο Οδυσσέας ζήτησε να τον δέσουν στο κατάρτι, να μην παρασυρθεί από σειρήνες. Δεν τρέφω τώρα, αυταπάτες αντίδρασης. Ως έχει μέγα μέρος των «πολιτών» δεν θ’ αποφύγουν περαιτέρω φτωχοποίηση – πείνα και «η κοιλιά που πεινά δεν έχει αφτιά»,και μάτια βεβαίως. Τυφλή τότε η αντίδραση, παρών ο ξένος παράγων και καταλαβαίνετε τι έπεται…
«Χρόνια τραβάμε κουπί, εγώ απ΄την άλωση (1453). Έπεσε η Πόλη κι εγώ στη θάλασσα, για 400 χρόνια κολυμπούσα για ν’ αποφύγω το οθωμανικό… Το 1821 με γλυτώνει ο Κολοκοτρώνης κι ενώ πάω να πατήσω στεριά τον Γέρο τον βάζουν φυλακή . Γερμανοί, Γάλλοι, Πορτογάλλοι μας φέρνουν Έλληνα βασιλιά εισαγώμενο από Γερμανία κι εγώ τράβαγα κουπί.1920 ο Βενιζέλος ονειρεύεται την Μ. Ελλάδα, τραβάμε για Μ. Ασία μα το ΄22 μάνα μου η Σμύρνη καίγεται κι εγώ τράβαγα κουπί. 1936 έρχεται ο Μεταξάς, με βάζει ρετσινόλαδο κι εγώ τράβαγα κουπί.
1940, ρίχνουμε τους Ιταλούς στη θάλασσα κι ο Τσώρτσιλ θα πεί : ”Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες” όμως στη μοιρασιά, το 1945 μας λένε έχουμε χεσμένους και τους ήρωες και τους Έλληνες. 1946, μας βάζουν φίλος να σκοτώνει φίλο κι αδερφός, αδερφό! Και ‘γω έβλεπα κι έκλαιγα. 1967 έρχεται η χούντα και πάω στον πάτο της θάλασσας μαζί με το κουπί. 1960 και 1974 έρχεται ο Καραμανλής, μας βάζει στην ΕΟΚ κι άλλο κουπί. 1981 ο Α. Παπανδρέου καινούριο κουπί. 1989 ο Μητσοτάκης εκεί να δεις κουπί. Φεύγει αυτός έρχεται ο Σημίτης κι ο Κωστάκης Καραμανλής. Μετά ο Γιωργάκης και τον ρωτώ τι γίνεται χανόμαστε;
– Τί να κάνω ,παρέλαβα καμμένη γη.
– Τι λέτε μωρέ , ο ένας παρέλαβε καμμένη γη , ο άλλος χάος, τώρα τι κάνετε ρε…
Εγώ ήξερα, στις φορτούνες φαίνονται οι καλοί καπεταναίοι! Στις θάλασσές μας, τις φορτούνες τις φέρνουν οι ίδιοι καπεταναίοι.
Ήθελα νάξερα, θα βρεθεί ένας που ν΄ αγαπήσει αυτό το καράβι; Ν’ αγαπήσει τούτη τη χώρα και να του πούμε εμείς μπορούμε και σε ψηφίζουμε εσύ μπορείς να μην μας γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια;
– Έλα μωρέ…
– Μας λένε μάζα κι εννοούνε μπάζα και δεν θυμώνουμε .Μας φιμώνουν και δεν θυμώνουμε . Μας χαντακώνουν και δεν θυμώνουμε. Βάζουν τα όνειρά μας μέσα σε «καπότες» και δεν θυμώνουμε .
Γιατί δεν θυμώνουμε; Τι φταίει;
«― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; Ωρύεται σε ηχητικό ο Στάθης Ψάλτης.
Kανένα στόμα δεν το βρε και δεν το πε ακόμα.
Έτσι σε σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα»! (Βάρναλης)
Ο Στάθης έφυγε νικημένος από καρκίνο, την 21η Απριλίου του ’17, μα απάντηση θα πάρουμε απ΄ το στόμα του Ελύτη: «Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις …
Ο φίλος Βασίλης Καλαϊτζίδης, χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των Ελλήνων: «ανεπίδεκτη μαθήσεως. Του θυμίζει, κακοποιημένη γυναίκα χαμηλής αυτοεκτίμησης, που ανέχεται το ξύλο, γιατί τον αγαπά, γιατί είναι άνεργη, γιατί έχει παιδιά, μύρια όσα. Τελική κατάληξη; Αυτοκτονία ή δολοφονία και κάθειρξη!!!!
Έτσι και οι Έλληνες ενώ έχουν υποστεί, πάνδεινα από «σωτήρες», άμεσα ή έμμεσα τους επικροτούν!
-Θα μου πείτε: μήπως έχουμε επιλογές;
-Συμφωνώ , δεν υπάρχουν τώρα, αλλά κάνουμε κάτι για να έχουμε αύριο»;
Κατοχυρώνουμε το αύριο των παιδιών μας, ατενίζοντας τη φωτιά που έρχεται; Αξίζει η παγίδευσή τους για ένδεχόμενο διορισμό, μετάθεση ή μετάταξή μας; Αγαπάμε την πατρίδα, βάζοντας σε κίνδυνο γενιές που έπονται; Οξύμωρο.
«Αν θέλουμε ν’ αλλάξει κάτι, δεν πετάμε σε μπλε συννεφούλες αλλά προτάσσουμε ιδέες και προτάσεις.
– Ν΄ αλλάξουμε, πρώτα εμείς και ν’ αποδείξουμε στον Εαυτό μας και μετά στους άλλους, ότι νοιαζόμαστε περισσότερο για το Εμείς παρά για το Εγώ.
– Να προτρέψουμε υγιείς δυνάμεις αυτού του τόπου να ασχοληθούν με την πολιτική (εννοώ τους αυτόφωτους , που δεν χρειάζονται ένσημα κομματικά και επιβεβαίωση) κι αυτό έπρεπε να ξεκινήσει, χθες»!!! Δεν γίνεται άλλοι να τρώνε με αργυρά κουτάλια κι άλλοι να σπαζοκεφαλιάζουν πώς θα τα φέρουν βόλτα, πως θα χορτάσουν τα παιδιά τους.
Αν φίλες και φίλοι η ηττοπάθεια συμπαρέσυρε και δασκάλους, φοβάμαι, την κάτσαμε τη βάρκα!
* O Πέτρος Ιωάννου είναι απόμαχος εκπαιδευτικός και διαχειριστής της enotikos.gr
