στη γαλέρα… των Επειγόντων
19/5/2025
γράφει: η Ειρήνη Μουμούρη*
- Εξήγηση 1η: για όσους δεν το γνωρίζουν έγινα φαρμακοποιός κάνοντας πεζοδρόμιο. Για κοντά δεκαοχτώ χρόνια δούλεψα ως νοσηλεύτρια στα Επείγοντα, που είναι το πεζοδρόμιο του κάθε νοσοκομείου.
Στα αλήθεια όμως τα Επείγοντα είναι η μόνη εκκλησία που λειτουργάει συνέχεια καθημερινές και σχόλες και όλες τις νύχτες στη σειρά.
Μια από αυτές νύχτες, που ένας γύφτος με είχε ξεβαφτίσει και μόνο ο πάγκος που μας χώριζε με γλίτωσε από το ξύλο, τότε ορκίστηκα ότι θα σπουδάσω κάτι άλλο. Δεν άλλαξα επάγγελμα γιατί δεν μου άρεσε η νοσηλευτική και τα Επείγοντα, άλλαξα γιατί στην Ελλάδα ο νοσηλευτής και τα Επείγοντα είναι στην κυριολεξία τα πειραματόζωα της υγείας. Όλες οι δοκιμές συστημάτων γίνονται πάνω τους, όλες οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν πάνω τους.
Γιατί; Γιατί δεν μπορείς να διαχειριστείς τον πόνο και τον άνθρωπο εάν δεν τον έχεις δουλέψει. Από τεχνοκράτες το Επείγον της ζωής μας δεν θα διαχειριστεί ποτέ σωστά.
Τα Επείγοντα εμένα με έκαναν τον άνθρωπο, που είμαι, εκεί μέσα έπαθα , έμαθα και κατάλαβα όσα έπρεπε και κυρίως όσα δεν έπρεπε. Όσα χρόνια ήμουν νοσηλεύτρια δεν είχα γράψει λέξη αλλά η ψυχή μάζευε. Τώρα σαν φαρμακοποιός γράφω αυτές τις «Ιστορίες Εφημερίας» γιατί η κάθε μια τους κρύβει ένα φάρμακο για τα αληθινά και για τα ψεύτικα, που ζούμε.
Αφιερωμένο σε όλους τους συναδέλφους μου νοσηλευτές-μαχητές, τα βύσματα μένουν εκτός.
ΥΠΕΘΥΝΟΣ ΒΑΡΔΙΑΣ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ, ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ!
Αρχίζει το ματς σκέφτεται ο Θανάσης, ο υπεύθυνος της νυχτερινής βάρδιας στα Επείγοντα. Ακουμπάει γρήγορα το νερό του στον πάγκο, μάταιη κίνηση σκέφτηκε, οχτώ ώρες μετά πάλι γεμάτο θα πάει πίσω το μπουκάλι το σπίτι. O υπεύθυνος της βάρδιας κοιτάζει από το παραθυράκι την αίθουσα αναμονής των Επειγόντων, απέξω ο κόσμος είναι όρθιος γιατί οι καρέκλες δεν φτάνουν. «Πατίνια στα πόδια και φύγαμε», λέει αγχωμένα στους υπόλοιπους γιατί ΤΕΠ ξέρεις τι σημαίνει για τον κάθε υπεύθυνο βάρδιας; Σημαίνει από τα αρχικά του: Τρέξε Έρχεται Περιστατικό. Σε κάθε εφημερία υπάρχουν σταθεροί πρωταγωνιστές – φίρμες κακοπληρωμένες χρόνια τώρα. Πρώτο – πρώτο το ΕΚΑΒ, που κουβαλάει από τροχαίο μέχρι τον Μήτσο, που τα ήπιε για την Σούλα. Επόμενος πρωταγωνιστής: ο άυπνος τις περισσότερες μέρες του μήνα γιατρός, στην Ελλάδα τον λες και ανθρακωρύχο λόγω συνθηκών. Συμπρωταγωνιστής του ο νοσηλευτής, που δουλεύει για τον εαυτό του και ταυτόχρονα για τους άλλους δεκατρείς, που είναι αποσπασμένοι σε πολιτικά γραφεία. Ως γνωστόν στα Επείγοντα δεν δουλεύουν ποτέ τα βύσματα και εάν δούλεψαν κάποια στιγμή ακόμη το θυμούνται και για αυτό πιο πολύ προσκυνάνε τον πολιτικό τους για να μην ξαναγυρίσουν στην ‘’γαλέρα’’ των Επειγόντων.
Νταν-νταν, στην ‘’γαλέρα’’ των Επειγόντων όλοι τραβάνε κουπί με ρυθμό! Ο γιατρός εξετάζει χωρίς σταματημό! Ο νοσηλευτής για να προλάβει τρυπάει με ταχύτητα μηχανής φασόν. Συνήθως ο πιο έμπειρος «γαζωτής» είναι και ο υπεύθυνος βάρδιας, αυτόν είναι να λυπάται η ψυχή σου! Ο υπεύθυνος βάρδιας δουλεύει, όταν ο προϊστάμενος είναι σπίτι του και σε κάθε εφημερία είναι προϊστάμενος και εργάτης μαζί.
Εάν τον λένε Θανάση, θα ακούς παντού το όνομά του. «Θανάση χάλασε το μηχάνημα αερίων. Θανάση που είναι ο τραυματιοφορέας; Θανάση, έλα δεν βρίσκω φλέβα. Θανάση άσε τον ασθενή και πάρε τον υδραυλικό, έσπασε η βρύση. Θανάση, τρέξε πήρε το ΕΚΑΒ και φέρνει τροχαίο, μπες στην αναζωογόνηση».
-Παιδιά μπαίνω για το τροχαίο με την Μαρία οι υπόλοιποι ασθενείς θα μείνουν με την Δήμητρα, θα είναι μόνη της, ειδοποιεί ο Θανάσης και απάντηση δεν παίρνει.
Ποιος να του την δώσει αφού οι νοσηλευτές στην εφημερία είναι πάντα ένας μικρός αριθμός, ένας επικίνδυνα μικρός αριθμός.Ο Θανάσης μια ώρα αργότερα βγαίνει από το τροχαίο με τη στολή καταματωμένη. Οι υπόλοιποι ασθενείς πονάνε , οι συνοδοί βρίζουν και ο Θανάσης συνεχίζει να τρυπάει χέρια μένοντας με το ξένο αίμα να παγώνει πάνω του γιατί ούτε στολή δεν προλαβαίνει να αλλάξει.
Κάπου εκεί ανάμεσα σε τρύπημα και σε μπινελίκια, που από την αγανάκτηση όλων πέφτουν βροχή, περνάει και ο έλεγχος από την Διοίκηση- φαρσοκωμωδία καθημερινή.
-Χάλια η εφημερία και απόψε Θανάση;
-Χάλια; Εφημερεύουσα είμαστε μόνο τρεις νοσηλευτές και έχει περάσει όλη η πόλη, θα στείλετε βοήθεια;
-Από πού βρε Θανάση;
Ο Θανάσης κατεβάζει το κεφάλι και πνίγει το δικό του μπινελίκι αλλά της απαντά:
-Έχεις δίκιο τέτοια ώρα κοιμούνται τα βύσματα.
Η υπεύθυνη δαγκώνεται γιατί συμφωνεί αλλά μουρμουρίζει… « Η κατάσταση Θανάση μου είναι αυτή!».Ταυτόχρονα η υπεύθυνη έχει και το θράσος να του πει:
-Θανάση χάλασε και το μηχάνημα για τις πάπιες και πρέπει να τις πλένετε στο χέρι.
-Πότε πριν ή μετά το τρύπημα του ασθενή για να του περάσουμε όλα τα μικρόβια στη φλέβα; Φέρτε κάποιον αλλιώς θα βρείτε τα κάτουρα να φτάνουν μέχρι την αυλή.
-Θανάση θα τα αναφέρω όλα το πρωί.
-Ωραιότατα για να κάνουμε κουβεντούλα με καφεδάκι πρωί-πρωί. Όλη νύχτα έχουμε δώσει λόγο στο Θεό και από πάνω θες να κάνουμε και το πλυντήριο; Τα χέρια μας τα έχουμε ματώσει από το πλύσιμο με τα αντισηπτικά για να μην μεταφέρουμε στον ασθενή μικρόβια. Νοσηλευτές είμαστε όχι λεκανατζούδες.
-Έχε χάρη, που είσαι καλός στη δουλειά σου μόνο για αυτό δεν θα σε αναφέρω.Η «Διοίκησις» αποχωρεί έξαλλη πάνω στο άδικο της και ο Θανάσης συνεχίζει να ψάχνει για φλέβα, για τραυματιοφορέα, ξαναπαίρνει πίεση στον εμφραγματία και προσπαθεί να βρει καρέκλα στο γεροντάκι, που ακόμη περιμένει. Στο μεταξύ στον «ελεύθερο χρόνο» του θα βοηθήσει τον νέο συνάδελφο, που έχει πελαγώσει μόνος του με 40 ασθενείς στο διάδρομο.
-Θανάση πάμε να βάλουμε έναν ουροκαθετήρα, του λέει ο γιατρός, με φωνή ίσα που ακούγεται.
-Κάντους δύο , θα περάσεις έναν και σε εμένα, απαντάει ο Θανάσης.
-Τρείς! Είμαι ακατούρητος ώρες τώρα και εγώ.Πικρογελάνε μαζί και συνεχίζουν το κουπί, μέχρι να ξημερώσει.Ο Θανάσης σκέφτεται ότι θα τον αντικαταστήσει η Σοφία και λέει «Πάλι καλά , η Σοφία είναι παλιά και ψύχραιμη».Εφτά το πρωί και ο Θανάσης εννοείται ότι πάλι δεν θα φύγει στην ώρα του και ας έχει έρθει η επόμενη βάρδια.
Σοφία, τα γράφω τώρα και στη λογοδοσία μας, σου παραδίδω τον χαμό: ένα τροχαίο, ένα έμφραγμα και όλη την πόλη με γαστρεντερίτιδα, που πέρασε από εδώ.
-Ωραία θα πάμε δωράκι και στο σπίτι μας του απαντάει η Σοφία. Νεκρούς είχες από τα βαριά που ήρθαν;
-Ένα τριαντατριάχρονο με μηχανή, το έμφραγμα το προλάβαμε.
-Ευτυχώς, που δεν ήμουν στην αναγγελία θανάτου, η μάνα είναι ακόμη εδώ;
-Όχι στο νεκροτομείο.
-Δόλια μάνα τι της ξημέρωσε. Έχεις να μου πεις τίποτε άλλο;
-Σαράντα ράντζα, τα 30 με πυρετό.
-Μια κλινική στον διάδρομο, αυτή είναι αποκλειστικά ελληνική πατέντα Θανάση. Θα αρχίσω να κρεμάω τα αντιπυρετικά πρώτα. Στο μεταξύ έχω αφήσει και τα δυο παιδιά μου με πυρετό στο σπίτι, βλέπεις εάν λείψω δεν θα βγει η βάρδια.
-Είναι η μοίρα του υπεύθυνου Σοφία μου, είπε ειρωνικά ο Θανάσης και συνέχισε: «Σε αυτή την κλινική του διαδρόμου είχε νοσηλευτεί και ο πατέρας μου και έσπασε η φλέβα του την ώρα που γινόταν ο πανικός, ήρθε η μάνα μου για να μου το πει. Ξέρεις τι της απάντησα ρε Σοφία; θα περιμένει ο πατέρας μάνα γιατί έχει έρθει έμφραγμα και θα πάω πρώτα εκεί.
Ποιος γονιός, ποια παιδιά τα έχουμε βάλει όλα σε δεύτερη μοίρα και δουλεύουμε σαν τα ζώα.
-Δουλεύουμε Θανάση μου και μας δουλεύουν χρόνια τώρα. Πήγαινε τώρα γιατί απόψε πάλι στο γνωστό χιλιόμετρο θα τραγουδάς.
-Είμαστε φίρμες ρε Σοφούλα!
-Πάντως χωρίς ένα Θανάση, που να τρέχει σαν τον Βέγγο η εφημερία δεν βγαίνει.
-Θα εισηγηθώ στην προϊστάμενη να μην μας φωνάζουν με τα δικά μας ονόματα το ΘΟΥ-ΒΟΥ μας καλύπτει όλους. Θεός να σχωρέσει τον Βέγγο, εάν έμπαινε τώρα σε εφημερία στα Επείγοντα θα έφτιαχνε καινούργιες ταινίες.
Ο Θανάσης , «ο καλός μας άνθρωπος» πήρε το μπουκάλι με το νερό του και επιτέλους στο τέλος της βάρδιας το άνοιξε για να πιεί. Πόναγε το στόμα του, που είχε ξεραθεί. Πήγε επιτέλους την ματωμένη στολή από πάνω του να βγάλει, το αίμα είχε περάσει πάνω στο μπούτι του. Μάτωνε η ψυχή του, όσο το έτριβε γιατί σκεφτόταν τον τριαντατριάχρονο ‘’μηχανάκια’’.
Πήρε την στολή στην σακούλα και στρίβοντας στο διάδρομο έπεσε πάνω στη μάνα του μηχανόβιου, που γύρναγε σαν χαμένη. Τον κοίταξε καλά –καλά αλλά μέσα στο χαμό της δεν τον αναγνώριζε ότι ήταν αυτός, που της είχε καρφώσει μια ηρεμιστική, όταν τον θάνατο του παιδιού της, της είχαν ανακοινώσει.Ο Θανάσης έκρυψε μέσα στην αγκαλιά του την σακούλα για να μην δει τίποτα από το αίμα η μάνα και πέρασε από δίπλα της με σκυφτό το κεφάλι.Θανάσης, ο καλός μας άνθρωπος ο υπεύθυνος βάρδιας στα Επείγοντα αφήνει κορμί και ψυχή στο τέλος κάθε εφημερίας. Ο Θανάσης κατά ζωής απόδειξη δεν είναι δημόσιος υπάλληλος, είναι δημόσιος λειτουργός και ας πληρώνεται πολύ λιγότερα από τον κάθε κηφήνα της Βουλής.
Ο κάθε Θανάσης είναι η καθημερινή ελπίδα ότι δεν είναι όλα σάπια μέσα στο σύστημα, είναι η τρανή απόδειξη ότι η ανθρωπιά σώζει πάνω στον πόνο και την αρρώστια. Η ανθρωπιά είναι το πιο δυνατό φάρμακο και το μόνο χωρίς παρενέργειες και αυτό σας το υπογράφω με βάση και τα δύο πτυχία. Έπεται συνέχεια…
——————————-
*Η Ειρήνη Μουμούρη σπούδασε Νοσηλευτική και Φαρμακευτική εργάζεται δε στον Άγιο Ανδρέα Πατρών
