γράφει: η Ειρήνη Μουμούρη*
Σήμερα, λίγο πριν ξεκινήσει η παρέλαση μια μικρή κόρη ρωτάει την μάνα της.
-Πώς σήκωνε μάνα η γιαγιά σου το μπαουλάκι της τότε στον πόλεμο ; Είχαν μεγάλο βάρος οι κουβέρτες και το ψωμί . Και η τριχιά από το κασόνι; Είδα πως την πέρναγαν πρώτα γύρω από το λαιμό τους για να δεθεί στέρεα το φορτίο.
– Κοριτσάκι μου αυτές οι γυναίκες σήκωσαν μια πράξη πιο βαριά από το κάθε φορτίο. Κουβάλησαν την απόφαση να φωνάξουν «Οχι» . Και όσο για την τριχιά δεν ήθελαν να τους περάσουν οι κατακτητές σχοινί στο λαιμό, όπως γίνεται σήμερα και να τους τραβάνε κατά όπου θέλουνε.
Γυναίκες από σίδερο, που σήκωσαν στις πλάτες τους μια πατρίδα και έναν λαό. Λαό, που του ζήταγαν να πει ναι και μέσα σε μια νύχτα να γίνει του Γερμανού το δουλικό.
Γυναίκες με ψυχή βαθιά σήκωσαν μέσα στο χιόνι κορμιά ματωμένα. Τα κουβαλούσαν ακόμα και νεκρά. «Οι ήρωες δεν ήταν για να χορταίνουν τα τσακάλια», έλεγε η προγιαγιά σου.
Μανάδες δακρυσμένες σαν την Παναγιά έδωσαν και τα δικά τους τα παιδιά να μπουν μικροί λεβέντες σε αυτόν τον πόλεμο μπροστά. Έδωσαν και ας ήξεραν ότι το Όχι είναι ακριβό και η Αντίσταση απαιτεί και το παιδί σου νεκρό.
– Μάνα ευτυχώς εμείς έχουμε ειρήνη.
-Οχι κόρη μου, ψέμα είναι σε κρυφό πόλεμο ζούμε. Πόλεμο , που εσένα για παιδί και εμένα για άνθρωπο οι καθημερινοί φονιάδες δεν μας λογαριάζουν.
«Δηλαδή πολεμάμε;» μου είπες φοβισμένα.
-Πολεμάμε μαζί και ξέχωρα κοριτσάκι μου, κρυφά και φανερά, από κάθε πόστο. Φωνάζουν οι προγόνισσες μας να μην αφήσουμε τα μπαουλάκια τους, να βάλουμε μέσα το θάρρος και το Οχι μας.
-Θα νικήσουμε;
Για όσο πολεμάμε! Αυτή είναι η μόνη σίγουρη νίκη.
-Τι θα κερδίσουμε μάνα;
-Το όνομα σου Ελευθερία μου! Το όνομα σου στην πράξη! Αυτό είναι το μόνο αληθινό κέρδος, που μένει στον κάθε άνθρωπο για να πει ότι έζησε.
Όταν λες Οχι στην πράξη ξανά και ξανά , μπροστά στου κόσμου τα άδικα τότε το πιο βαρύ φορτίο αποφασίζεις να σηκώσεις. Να λες όχι και ας σπάει από το βάρος του η ραχοκοκαλιά σου κόρη μου. Η ψυχή η λεύτερη δεν σπάει δυναμώνει!
Μόνο η Ελευθερία γίνεται φορτίο, που ατσαλώνει τις πλάτες αυτού του κόσμου, όταν την κουβαλάει. Το βάρος της Ελευθερίας μόνο σε δυναμώνει και ας σε γονατίζει.
-Αυτό το μπαουλάκι να μου το κρατήσεις μάνα, μέχρι να το σηκώσω κι’εγώ.
-Ναι, παιδί μου να θες να το σηκώνεις αυτό το φορτίο. Μόνο το Όχι στις πλάτες σου αξίζει να κουβαλάς.
* Η Ειρήνη Μουμούρη, σπούδασε Νοσηλευτική και Φαρμακευτική, εργάζεται δε στον Άγιο Ανδρέα Πατρών
