Όλα χάθηκαν και τίποτε δεν χάθηκε

Από επαίτειο σε επαίτιο… Όμως, δίχως όραμα τί μπορεί να γίνει;

17/11/2017

γράφει: ο Πέτρος Ιωάννου*

Τα χρόνια κυλούν και δεν ξέρω αν μετά από 44 επαιτείους από την αιματηρή εκείνη διαχείρηση των πραγμάτων απ΄την χούντα των Αθηνών στην εξέγερση  των φοιτητών του Πολυτεχνείου , βγάλαμε κι έχουμε ασφαλή συμπεράσματα όχι μόνον για τα μηνύματα  που απορρέουν αλλά και γι αυτά καθ΄αυτά τα γεγονότα. Γιατί φτάσαμε άραγε  στο να μπεί η χώρα στο γύψο , στην επικράτηση δηλαδή της αμερικανοκίνητης 1ης χούντας;

Γιατί σχεδόν δεν μιλάμε καθόλου και για την 2η χούντα που συνδέεται άμεσα με την τραγωδία στην Κύπρο;

Γιατί δεν λέμε καν για ευθύνες πολιτικών , που υπηρέτησαν και υπηρετούν ακόμη και σήμερα, ξένα συμφέροντα;

Γιατί δεν άνοιξαν ακόμη όλα τα αρχεία για την Κύπρο;

Μήπως η εξέγερση της 17 Νοέμβρη  υποβοήθησε άθελά της, τα τουρκικά και εν μέρει αμερικανο – βρετανικά σχέδια για εισβολή και διχοτόμηση του νησιού;

Το λέει ο Σάββας Καλεντερίδης:… έτριζε η πόρτα του Πολυτεχνείου και οκτώ μήνες μετά έτριζαν και οι μπουκαπόρτες των τουρκικών αποβατικών σκαφών στην Κερύνεια.

Το γράφει και ο φίλος Νίκος Σκαρλάτος στο βιβλίο του «Ήμασταν κάποτε πυροβολητές» εκδόσεις Ηλία Επιφανίου .

Συγκεκριμένα στην ελληνική εφημερίδα Ταχυδρόμος του Καϊρου 6 Ιουλίου του 1973 ,αναφέρεται ρητά απόφαση της αμερικανικής γερουσίας για εκδημοκρατισμό του καθεστώτος και για δημοκρατικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα έχουμε συνέχιση της τυραννίας με πλέον επικίνδυνους πρωταγωνιστές. Είμαι δε βέβαιος, ότι τρέχει και το σενάριο της διαδοχής .

Απόδειξη κάποιες συναντήσεις με Κ. Καραμανλή στο Παρίσι με την συμμετοχή και του εκδότη της «Ελευθερίας» στην Αθήνα Πάνου Κόκκα, που εμπλέκεται και στην αποστασία Μητσοτάκη στα Ιουλιανά.

Τρανότερη δε απόδειξη,το ξεκίνημα της μεταπολίτευσης με  τη «συγκυβέρνηση» στην ουσία του προέδρου της 2ης χούντας στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη με  Κ.Καραμανλή.

Αναφορά στο Πολυτεχνείο και στο ενδεχόμενο προβοκάτσιας έχουμε κι απ΄τον βουλευτή του ΚΚΕ Νίκο Σοφιανό, όπως κι απ΄τον Ι. Φουράκη για έντονη παρουσία του Μοσιέ Νταγιάν παραμονές της εξέγερσης ,τάχα για την σποδάζουσα κόρη.

Επίσης ουδέποτε διέψευσε κανείς δημοσίευμα της Καθημερινής για ξένους ελεύθερους σκοπευτές που χτυπούσαν εν ψυχρώ από ταράτσες.

Αυτά τα ερωτήματα τα γράφω με κάθε σεβασμό στους νεκρούς με την ελπίδα ν ΄απασχολήσουν και τον ιστορικό του αύριο.

Ο ξένος παράγων υποβοήθησε στην ανατροπή του Παπαδόπουλου. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι υπήρχαν! Ήταν οι σκληροπυρηνικοί του Ιωαννίδη. Οι επαφές Αβρακώτου (πράκτορα της CIA) – Ιωαννίδη ίσως επίσπευσαν την επιβολή της 2ης χούντας. Η απόφαση γι αυτό ήταν ειλημένη πριν τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο. Πρόκειται για μία ακόμη «πορτοκαλί επανάσταση» ελεγχόμενη όπως και οι λοιπές με στόχο όχι τόσο την παλιννόστηση της δημοκρατίας όσο την καθαρή στόχευση του μαρτυρικού νησιού και τα ντε φάκτο γεγονότα του ΄74; Οι ιστορικοί του αύριο με ανοιγμένα περισσότερα αρχεία, θα έχουν καλύτερη εικόνα.

Προφανώς με όσα σημειώνω δεν μειώνω τους καθαρούς αγωνιστές που έπαιξαν το κεφάλι τους, αλλά επικεντρώνομαι και στιγματίζω εκείνους που χρησιμοποιήθηκαν απ΄τον ξένο παράγοντα. Δεν μας ξενίζει η ανάδειξή κάποιων σε ηγεσίες κομμάτων, σε οργανισμούς, στην Ε.Ε. και σ΄ αμερικάνικες εταιρίες;

Μακάρι να πέφτω έξω αλλά κοντός ψαλμός αλληλούϊα, τέτοιο καιρό νομίζω πως ο φάκελος είναι στην Κύπρο και υπάρχει βούληση ν΄ανοίξει  Οι χούντες με οποιοδήποτε μανδύα κι αν εμφανίζονται, στρατιωτικό ή ”κοινοβουλευτικό” ( πείραμα Μαρκεζίνη, κυβέρνηση εθνικής ενότητας – χούντας), δεν παύουν να είναι χούντες κι η μόνη θέση που άξιζε, ήταν τα έδρανα του δικαστηρίου για ν’ απολογηθούν για τα εγκλήματά τους.

Το διαχρονικό αίτημα για ενότητα, Εθνική Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχίας όπως και μιας νέας και πραγματικής, αυτή τη φορά, Μεταπολίτευσης, προβάλλει σήμερα ως μια αδήριτη ανάγκη.

Καλό βόλι αμίγκος και καλή λευτεριά.

Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής, υποψήφιος βουλευτής, τώρα δε ραδιοφωνικός παραγωγός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *