σημειώνει: ο Πέτρος Ιωάννου*

Ένας ακόμη άνθρωπος του προσκηνίου, πρωταγωνιστής με θετικά και αρνητικά έφυγε απ΄τη ζωή. Σε λίγο θα ”αναπαυθεί” δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου και οι ιστορικοί εφεξής θα πρέπει να ανατάξουν θετικά κι αρνητικά των 2 ανδρών, των 2 πρωθυπουργών της Ελλάδας.
Στο μικρό τούτο σημείωμα θ΄ απαριθμήσω ταχέως συν και πλην, 2 πολιτικών με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά, παρ΄ότι συνυπήρξαν στο ίδιο κόμμα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απέδωσε περισσότερες ελευθερίες στην κοινωνία από τους προκατόχους του. Βαρύνεται στο σαμποτάρισμα του ”ευνοϊκού” για την Κύπρο σχεδίου Άτσεσον τη 10ετία του ’60, όπως επίσης κατά δική του ομολογία στη Βουλή (mea culpa) το δικό του λάθος, την ευθυγράμμιση στο Νταβός στο δόγμα μη πόλεμος με Τουρκία, ίσως με πάγωμα του Κυπριακού. Στα θετικά του οι σωστοί χειρισμοί του με Βουλγαρία και Συρία (ο στρατός του Άσαντ πλησίασε τα τουρκοσυριακά σύνορα) απέτρεψε τις κινήσεις του Σισμίκ. Είχε κληθεί κι ο υποφαινόμενος σε κείνη την επιστράτευση, στο Βόλο. Τα βαπόρια δεν ήρθαν ποτέ να μας περάσουν απέναντι στη Λέσβο.
Αντιθέτως ο Σημίτης με το που εξελέγη είχε ν’ αντιμετωπίσει το σκηνικό στα ΙΜΙΑ. Οι χειρισμοί αρχικά ήταν σωστοί. Το ναυτικό κινητοποιήθηκε αλλά τη κρίσιμη ώρα ο Πάγκαλος ήταν στο MEGA κι ο Σημίτης προτίμησε τη συνδιαλλαγή (με Αμερικανούς) – ”συνθηκολόγηση” παρά, τις εισηγήσεις του ΓΕΕΘΑ Λυμπέρη και του ΥΠΕΘΑ Αρσένη, με 3 όμως νεκρούς και τα ΙΜΙΑ γκρίζα… (O Σημίτης εγκαλούσε το Λυμπέρη γιατί δεν οχύρωσε τη 2η ΙΜΙΑ, ο Λυμπέρης τον Σημίτη γιατί δεν τον επέτρεψε να χτυπήσει) Η κυκλωτική κίνηση του ελλ. ναυτικού πάει στράφι… άλλη μια φορά πουλήσαμε την υπεροχή μας. Λίγα βαπόρια τουρκικά θα γλύτωναν, λέει ο Λυμπέρης και θα εξασφαλίζαμε ήρεμα νερά για 10 ετίες. Αρνητικό σημείο ήταν και η αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων των Τούρκων στο Αιγαίο, στη σύνοδο της Μαδρίτης.
Αποκορύφωμα της πολιτικής διαλλαγής το ”ευχαριστούμε τους Αμερικανούς”. Αυτό, στο παρασκήνιο ίσως λέγεται , δημόσια δεν λέγεται…
Στα θετικά Σημίτη είναι η είσοδος της Κύπρου στην Ε.Ε. με άλυτο το κυπριακό. Η είσοδος στην ΟΝΕ με λογιστικά τρυκ είναι δουλειά των οικονομολόγων να κρίνουν κι όχι εμού. Η πορεία στην ΕΕ έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της. Και στα σαλόνια να είσαι θέλει πυγμή για να υπερασπίσεις τα δικά σου συμφέροντα. Στα οικονομικά, Ανδρέας και Σημίτης πολλαπλασίασαν μισθολογικά τους Έλληνες αλλά ανέχθηκαν αρουραίους και τρωκτικά δίπλα τους, στην άμυνα, στις ”ανασυγκροτούμενες΄΄ επιχειρήσεις κι αλλού. Χαρακτηριστικό το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Και οι δυό τους και οι επόμενοι δεν δάμασαν το εκτοξευόμενο χρέος ( σε συνέντευξή του ο Σημίτης υπεραμύνεται για την ορθή είσοδο στην ΟΝΕ με έλλειμα 3,3. Το χρέος μεταξύ 2.000 – 2.004 αυξήθηκε 17 ΔΙΣ, ενώ μόνον το 2.005 , περίοδος Καραμανλή, ήταν + 38)
Ο ιστορικός του αύριο στο ζύγι θα προσμετρήσει τη συμμετοχή του νεαρού Κ. Σημίτη στον αντιδικτατορικό αγώνα αλλά και την απλότητα του ώριμου και γηραιού Σημίτη.
adios amigos
* Ο Πέτρος Ιωάννου είναι διαχειριστής της enotikos.gr