10/9/2025
Θα επιχειρήσω μια προσέγγιση με αφορμή όσα έγιναν στα Τέμπη. Ένα κράτος ανερμάτιστο, λειψό, φλύαρο, των κλοπών και των αναβολών σκοτώνει τον ανθό της νεολαίας που επέστρεφαν απ’ το τριήμερο της Αποκριάς. Αρκετοί γονείς δεν είχαν καν τη σωρό για να τα αποχαιρετήσουν ως πρέπει. Πήραν αποκαίδια μες τη σακούλα.
Μια άλλη γονέας, πήρε ακέραιο το σώμα του γιού (μηχανοδηγός) και επέλεξε αποτέφρωση στη Ριτσώνα, “γιατί δεν είχαν και τις καλύτερες εικόνες από προηγηθείσα ταφή ανεψιού”. Άβυσος τα θέλω των ανθρώπων.
Πάντως στη χριστιανοσύνη ορίζεται μόνο ταφή, κατά το “χους ήν και εις χουν απελεύσει”. Δηλαδή χοϊκός ήταν και στο χώμα θα ξαναπάει. Και ψυχολογικά να το δούμε ένας τάφος είναι απτό σημείο συνάντησης, επαφής, επαφών αλεπάλληλων, ώστε να εκτονωθεί ο πόνος.
Την τελετουργία ελπίδας, διαδέχεται η ευρηματικότητα των συγγενών. Επιγραφές, λουλούδια , φωτογραφίες, δομή και υλικά τάφου κ.ο.κ. Τα ταφικά μνημεία αιώνων, δεν διαγράφονται με μια μονοκονδυλιά.
adios amigos
Πέτρος Ιωάννου διαχειριστής της τρέχουσας ιστοσελίδας
