Τα φιλιά του ΔΕΚΕΜΒΡΗ

22/12/202

γράφει: η Ειρήνη Μουμούρη*

Ο Δεκέμβρης φεύγοντας, γίνεται ο πιο σκληρός λογιστής ,κλείνει όλους τους παλιούς λογαριασμούς και ανοίγει μεμιάς τους νέους .

Ο Δεκέμβρης φεύγοντας, γίνεται ο πιο ευαίσθητος ποιητής, ψάξε κάπου ανάμεσα στους στίχους του θα βρεθείς… Ο Δεκέμβρης φεύγοντας, χαρίζει τα φιλιά του, σε όσα μετράει για ακριβά , τον Έρωτα, το Παιδί, την Ανθρωπιά και…Εσένα τον ίδιο.

Το φιλί του Έρωτα

Φίλα με, οχι μπροστά στη φωτεινή των Χριστουγέννων την βιτρίνα .Φίλα με, εδώ στου δρόμου την σκοτεινιά.Φίλα με για να σκορπίσει φως ο έρωτας, που τα χείλη αφεντεύει πάνω στου φιλιού την ανασεμιά!

Φίλα με γιατί μετράμε άλλον ένα Δεκέμβρη με ακριβή αγκαλιά, μπροστά σε «αγάπες» από το ξύλο κλαμένες και σακατεμένες. «Αγάπες», που καταδικάζουν αυτού του κόσμου τα παιδιά.

Το φιλί του Παιδιού

Έξι το πρωί φεύγοντας για την δουλειά και είσαι το πρώτο, που δίνω φιλί.Εσύ ονειρεύεσαι μια παιδική χαρά ή ταξίδια και η μάνα σου τρέμει μέχρι να πεις «Μάνα έφτασα».Σε έχω και αυτό τον γιορτινό Δεκέμβρη για να σε φιλώ,να σε βλέπω ανοίγοντας τα δώρα σου και να γελώ. Δεκέμβρη μου σε ευχαριστώ και το κεφάλι σκύβω μπροστά στις μανάδες, που μετράνε άδειες καρέκλες, είναι και η μάνα μου σε αυτό το μέτρημα, το πιο σκληρό.

Το φιλί για Εσένα

Κοιτάς κάθε πρωί στου μπάνιου σου τον παγωμένο καθρέφτη,Εκεί ακριβώς κοιτάς μπροστά του τον χρόνο, τον πιο δόλιο κλέφτη! Κοιτάς εσένα και ενώπιον του καθρέφτη μετράς τις ρυτίδες σου άλλες από γέλιο και άλλες από κλάμα χαραγμένες. Κοιτάς και ρωτάς εσένα «Τελικά ζω, όπως θέλω ή όπως ξημερώνω;»

Η απάντηση είναι στην κυριολεξία στα μάτια σου μπροστά .Γιατί;Γιατί, εάν το γέλιο των ματιών σου βλέπεις , αυτό είναι και ο θρίαμβος σου. Γιατί, το γέλιο των ματιών σου, εάν το έχασες ,τότε είσαι έχεις πέσει βαθιά μέσα στον γκρεμό σου.

Ο γκρεμός της ψυχής είναι ο πιο βαθύς!

Ένα φιλί σαν βάλσαμο του σεβασμού το φιλί κατάδικό σου να κρατάς,Ένα φιλί να κρατάς που σε ακονίζει κάθε στιγμή πάνω σε τούτο τον κόσμογια να αντέχεις πάνω στο άδικο του να τον πολεμάς.Ένα φιλί για τον κόσμοΕτούτο τον παράλογο κόσμο να τον πολεμάς αλλά να μην αρνηθείς ποτέ και να τον αγαπάς, να τον φιλάς!

Σαν μάνα να τον φιλάς! Σαν μάνα, όταν δίνεις το φιλί σου ο θυμός μερεύει και η ανθρωπιά θεριεύει. Σαν μάνα, σαν πατέρας όλοι στο δρόμο έχουμε βγει όταν η Ζωή το προστάζει,όταν μένουν χωρίς δικαίωση του τρένου οι δικοί μας νεκροί.

Ο Δεκέμβρης φεύγοντας μας δίνει τα τέσσερα ακριβά φιλιά του. Ο Δεκέμβρης φεύγοντας πάνω σε κάθε του φιλί σου απαιτεί ευγνωμοσύνη για ότι πολύτιμο σου έχει χαριστεί. Ο Δεκέμβρης φεύγοντας διατάζει την Ελπίδα να έρθει να σε βρει.

Άγιε μου Δεκέμβρη μου σε φιλώ!

* Η Ειρήνη Μουμούρη, σπούδασε Νοσηλευτική και Φαρμακευτική, εργάζεται δε στον Άγιο Ανδρέα Πατρών

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *