20/4/2025
σημειώνει: ο Πέτρος Ιωάννου*
Τέτοια ώρα ξεσπά αντίκρυ το κωδωνοστάσιο της Αγίας Τριάδας, οι καμπάνες ηχούν δυνατά , χαρμόσυνα, η σειρήνα της γειτονικής Πυροσβεστικής ομοίως, οι ιαχές Χριστός Ανέστη! σκίζουν τους αιθέρες. Κι εγώ αντί νάμαι εκεί, παραμένω “φυλακισμένος” στη χαρμολύπη μου .
Εξουθενωμένος απ’ την κούραση των ημερών, (εκκρεμότητες τεχνικές) από την πολιορκία χαριτωμένων αδέσποτων – δεσποζομένων τετράποδων που αμελητί κάθε μήνα αυξάνονται και κοπρίζουν τα παρκιν μας τη ανοχή δήμου, πολιτείας, και “ευαίσθησίας” ένεκα των τροφοδοτών της γειτονειάς.
Ώρα χαράς κι όμως το μυαλό μου πάει στο μισό σχεδόν κατεχόμενο λόγω αφροσύνης πολλών, μαρτυρικό νησί της Κύπρου.
Πάει παραπλεύρως στην Ιερουσαλήμ όπου οι “άγιοι” μη δυνηθέντες επιστράτευσαν το καντήλι γι’ άγιο Φώς επενδύοντας όμως στο μυστήριο της αφής του αγ. Φωτός.
Πάει στις ΗΠΑ όπου ένας μυστήριος όπως κι ο προηγούμενος κάνει τον πλανητάρχη. Τον ενοχλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία όμως τη Γάζα την οραματίζεται Ριβιέρα…
Πάει στο Σουδάν (έζησα 6 απ’τα 11 χρόνια της Αφρικής μετά από Κονγκό κι Αιθιοπία) σφάζονται ακόμη αν και χάσαν οι κατσαπλιάδες το Χαρτούμ, τη πρωτεύουσα.
Πάει στην Αθήνα , όπου ο Κυριάκος και ο προκάτοχος παριστάνουν των πρωθυπουργεύοντα ενω 2 τρένα δεν κατέστη δυνατόν να πάρουν από μία γραμμή.
Πάει στο Αιγαίο το πολύπαθο που επί 50 χρόνια το σκίζαν μετ’ εμποδίων τουρκικά αεροσκάφη. Τώρα που τα βρήκαν οι μεν και οι δε εν Αθήναις , ούτε καλώδιο δεν μπορούμε να απλώσουμε… Πού τόλμη από τους αχαΐρευτους για χωρικά ύδατα και ΑΟΖ, έστω με την Κύπρο.
Πάει στο αμοιβόμενο ιερατείο που διαφεντεύει τους πιστούς χωρίς όμως όραμα για ενορίες της προκοπής.
Πάει και στο λαό, στους λαούς που είναι παρόντες στο σκηνικό, παρόντες κομπάρσοι που εμπιστεύονται όλο αυτό το φαύλο ατυχές σύστημα.
Είναι αυτός ο λαός φέρελπις για το σήμερα και το αύριο; Δεν θ’ απαντήσω. Ισως οι 600.000 ξενητεμένοι είναι από μόνοι τους μια απάντηση. Υπάρχει χώρος για αέναη επΑνάσταση ; Σαφώς και υπάρχει.
Χριστός Ανέστη καλοί μου άνθρωποι. Ζητείται πάραυτα ελπίδα αλλά πως να πραγματώσει κι αυτή κατι δίχως περίσευμα αγάπης, ωριμότητας;
* Ο Πέτρος Ιωάννου είναι διαχειριστής της ιστοσελίδας.
