Ο ”αρνητής” των πλειστηριασμών, Τσίπρας με ιδιώνυμο μας έστειλε στο σκαμνί για διατάραξη κοινωνικής ειρήνης. Η απόφαση, παμψηφεί αθωοτική

Αν ο ακτιβισμός διέπρεπε εν Ελλάδι, δεν θάχαμε άλλη ρότα;

Λάρισα 15/8/2022

γράφει: ο Πέτρος Ιωάννου*

«ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ. 10.000 ακίνητα στο σφυρί έως 31/12/22 . Τσουνάμι πλειστηριασμών, κατασχέσεων ακόμη και για μικρά χρέη στην εφορία. 6.256 δημοπρασίες προγραμματίσθηκαν μετά τον Αύγουστο. Αυτόματη κατάσχεση, με το EISPRAXIS» (εφημ. DEAL).

Αχ και βαχ με τα «κοράκια». Επί χρόνια λέγαν και ξέραμε για… ξένα κοράκια. Στα περιθώρια της «Λάρισας που μαθαίνει» έμαθα για δράση / ανάδραση ντόπιων με βιτρίνα εξωτερικού και χτυπήματα φιλέτων 10 φορές , κάτω της αξίας.

Αν οι καταναλωτές κι η ένωσή τους ήταν παρόντες, δυνατοί, δεν θάταν διαφορετικά τα πράγματα; Αν ο ακτιβισμός διέπρεπε εν Ελλάδι, δεν θάχαμε άλλη ρότα;

Ήταν Τετάρτη 10/1/2018 προτελευταία παρουσία, της βραχύβιας ομάδας δράσης, «Πρωτοβουλία πολιτών κατά των πλειστηριασμών». Παρόν ήταν και το Εργατικό Κέντρο (ΠΑΜΕ), στο Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας. Η διεξαγωγή 23 πλειστηριασμών, αναβλήθηκε.

Τα λίγα της μέλη, προερχόταν από μικρά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα (Επαμ / αριστερά). Την 1η φορά, (12 Μάη 2017) 9 νοματαίοι, είμαστε στο ειρηνοδικείο. Τα χαρτιά, απλώνονταν, η διαδικασία προχωρούσε και οι του σχήματος «απλοί θεατές» όπως τους τακτοποιούσε η αστυνομία, παρά «ομάδα κρούσης»… Εις μάτην, οι προς Αθήνα κλήσεις. Άλλωστε τι θα λέγαν, σε πολλές περιοχές η αστυνομία ήταν «αδρανής», «νωχελική». Η ομάδα πίσω απ΄το ξύλινο κιγκλίδωμα, οι φάκελοι απλώνονταν κι ο νούς έλεγε: «μη τους κοιτάς, άρπαξέ τους και φύγε…» Κοιταζόμασταν ερευνητικά στα μάτια, για ν’ αντιληφθούμε προθέσεις… λοιπών φίλων. Μάταια όμως η διαδικασία ολοκληρώθηκε. Ήταν η πρώτη ήττα.

Τις επόμενες Τετάρτες, η ομάδα ήξερε τι να κάνει. Κάθε φορά διαφορετικοί άνθρωποι, θύματα της οικονομικής δυσπραγίας κι αυτή εκεί παρούσα, πιστή στο χρέος, στον ακτιβισμό. Συνήθως κινδύνευαν ακίνητα όχι μεγάλης αξίας. Μια «άγονη» Τετάρτη ένας καλοσυνάτος αξιωματικός της Αστυνομίας τότε o Χρήστος Τσιώρας, ήταν εκεί όπως και ο κυρ Βασίλης, με την οικογένειά του. Τον καλό καιρό τα τηλέφωνα βούιζαν για παραγγελίες και χέρια δεν είχαν να δώσουν. Το εργοστάσιό του, κατάφερε χωρίς βοήθεια, να πετύχει εξαιρετικής ποιότητας Plexiglass. Απορούσαν στην Αγγλία πως τα κατάφεραν. Έως ότου χτύπησε το τηλέφωνο από Γαλλία. Ανταγωνιστές των Άγγλων, προθυμοποιούνταν να προσφέρουν άριστης (;) ποιότητας πρώτες ύλες, σε οικονομικότερες τιμές. «Τσίμπησαν» αλλά ήταν και το μοιραίο λάθος! Το υλικό πού ήρθε, προβληματικό όν, κατέστρεψε ολοσχερώς τα μηχανήματα παραγωγής. Κακόβουλη ενέργεια; Το πλέον πιθανό… Σημασία έχει ότι το κουφάρι πλέον χρώσταγε από 500.000, σε κάθε τράπεζα.

Συν τω χρόνω η «Πρωτοβουλία» ξεθάρρεψε. Μια Τετάρτη οι συμβολαιογράφοι «ξέφυγαν». Η διαδικασία άρχισε και …λύση ήταν να βγάλουν φτερά τα χαρτιά. Έτσι κι έγινε: Άρπαξα τα χαρτιά και τα πέταξα απ΄το παράθυρο. Έσπευσε η αστυνομία… Στο τέλος πλησιάζει η συμβολαιογράφος, για να μου πεί: «Σωστά έκανες, αισθανόμουν άσχημα που προχωρούσα».

Άλλη Τετάρτη, η επιθυμία παραγόντων να περάσουν κατά σύσταση της αστυνομίας, έφερε συμπλοκή. Κατά καλή τύχη, είχε έρθει και το ΠΑΜΕ. Πόση ανακούφιση, όταν ερχόταν! Κείνη τη μέρα γίνηκε το πλήθος ένα κουβάρι με την αστυνομία και το ανθρώπινο κύμα έβγαζε τους παράγοντες πότε μπρος, πότε πίσω, εκτός εισόδου. Δίπλα, ένας παλιός μαθητής ο Πέτρος Κρίκης, με περγαμηνές στις πολεμικές τέχνες, φάνταζε «βράχος», παλαιστής από ταινίες του σινεμά. Κάποια στιγμή, ο γράφων «κρέμεται» από ιμάντα αστυνομικού. Κείνος το καταλαβαίνει και βρίζει χυδαία. Του ζητούνται τα στοιχεία κι ο νεαρός επικεφαλής απαντά: Χαλαρώστε, μήπως δεν ξέρουμε πόσοι είστε κάθε φορά για να φέρουμε παρά πάνω δύναμη»;

Ένα πρωινό Τετάρτης, στο πέρας εκπομπής χτυπά το τηλέφωνο στο Ραδιόφωνο. Ήταν ο δικηγόρος κάποιου θύματος. Θάστε εκεί με ρωτά; Βεβαίως, αλλά νάχει και δικούς του ανθρώπους». Ήρθαν! Όπως το ΠΑΜΕ κι άλλοι. Η Αστυνομία, όπως πάντα σκληρή. Οι λεκτικές αντιπαραθέσεις κατέληξαν σε σύλληψη και προσαγωγή, για εξακρίβωση στοιχείων. Στο τηλέφωνο ο είς εκ των θυμάτων των πλειστηριασμών, θα εκμυστηρευθεί: «Τσαλακωθήκαμε» σήμερα δεν θέλαμε να ξέρει το σόι την κατάστασή μας. Ο γράφων βέβαια τσαλακώθηκε στην κυριολεξία. Ποιος μετανοιώνει, για καλό ήταν.

Ιανουάριος, 2018. Ο συριζα λησμονώντας όσα έλεγε το ’14, ψηφίζει νόμο, ιδιώνυμο! Κι απ’ έξω να περνούσες σε τύλιγαν σε μια κόλλα χαρτί και παραπεμπόσουν για «διατάραξη οικιακής ειρήνης» Όπως κι έγινε. Μετά από πολλές αναβολές, δικασθήκαμε (20/5/22), γιατί υπερασπιστήκαμε το βιός, όχι το δικό μας αλλά αλλονών, απ΄τις δαγκάνες των τραπεζών..

Η επιμονή του συνηγόρου στην υπερασπιστική του γραμμή επέτεινε το άγχος αλλά στην απολογία η απόφαση ελήφθη:

«Ταλαντεύομαι απ΄το πρωΐ, τι να πώ. Στις 5/1/2022 έλαβε κλήση, κι ο συγκατηγορούμενος Βάϊος Ζησόπουλος, την μεθεπόμενη έφυγε, χτυπημένος από καρδιακό και εγκεφαλικό επεισόδιο. Φίλος ακριβός, ήρεμη δύναμη, άρχοντας, ευπατρίδης με όλη τη σημασία των λέξεων. Αυτό σημαδεύει εμένα και τη δίκη κι η απολογία θα πατά στο συναίσθημα παρά στο φόβο της τιμωρίας,10 μέρες με αναστολή…

Μικροί, στο Δημοτικό αλλά κι απ΄ τη δανειστική βιβλιοθήκη, μάθαμε, πως η κραταιά Ρώμη κυνηγούσε Χριστιανούς, μάρτυρες, ήρωες των κατακομβών (τότε έμαθα και για τα 3 θύματα της οικογένειας στον εμφύλιο). Στο Γυμνάσιο, «Λυσίου λόγοι, υπέρ Αδυνάτου». Στο Λύκειο τη σύγκρουση Αντιγόνης – Κρέοντα για τον άγραφο και γραπτό νόμο. Στη Θεολογική, τη σύγκρουση προφητών – βασιλιάδων. Μετά απ’ όλα αυτά, θέλετε νάμαι υπέρ των τραπεζών;

Αν, ζωγράφος ήμουνα, θα ΄βαζα τη χρεοκοπημένη Ελλάδα στο κρεβάτι και πέριξ, θεσμούς, συλλογικότητες, κ.α. Όλους, έβλαψαν τα μνημόνια. Μήπως σείς δεν απείχατε επί μήνες; Γινόταν δίκες; Η αστυνομία μπακαλίστικα, στάμπαρε τότε: 2 (επαμ), 2 (ΚΚΕ) και 2 αναρχικούς. Δικογραφία είναι αυτό;»

Χαμογελούσαν οι κυρίες στο τριμελές. Η επιθετικότητά τους, φαινόταν να υποχωρεί. Στο πέρας η εισαγγελέας πρότεινε ενοχή αλλά η απόφαση ήταν παμψηφεί αθωοτική. Η Δικαιοσύνη στο ύψος της.

Μια εκ των υστέρων δικαίωση που τη συνδέω και με την μακαρίτισσα τη μάννα. Μικρός θυμάμαι, να σταματά το Νομάρχη της χούντας στην άκρη του χωριού και να του δείχνει την καλύβα χήρας (2η εξαδέλφη της).

– Θα της κάνετε σπίτι;

– «Να το κάνεις εσύ» της είπε κι έφυγε…

Η απόσταση βοηθά γι’ αυτοκριτική. Άθελά του το «άγουρο» κίνημα , επίσπευσε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Φέτος προγραμματίσθηκαν 40.000 πλειστηριασμοί. Η κυβέρνηση θα σώσει τα 5.000 ευάλωτα νοικοκυριά;

Δυσοίωνο το μέλλον των αδυνάμων. Το πολιτικό – θρησκευτικό αρχοντολόϊ, θα συνδράμει στη λύση του προβλήματος; Αμφιβάλλω.

Ο Πέτρος Ιωάννου, είναι απόμαχος της εκπαίδευσης

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΥΕΡΙΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *