Ακούς; γιαγιά …

Ακούς γιαγιά; Έλεγε με στόμφο η μπουμπού η Μαρία για να κερδίσει το ενδιαφέρον της, αλλά και να της ανακοινώσει κάτι σημαντικό. Μόλις 23 μηνών και κάθε μέρα μας εκπλήσσει όπως και τα υπόλοιπα εγγόνια ο Μάριος, ο Πέτρος, ο Ιωσήφ κι ο Γιώργος! o τεχνολόγος της παρέας.

Το τονίζω γιατί ο γράφων στα 5 πιασμένος απ΄ την ποδιά της μάνας, «μιλούσε και δεν μίλαγε»… Θυμάμαι παραθερίζαμε στο Νεραϊδοχώρι και οι γειτόνισσες αναρωτιόνταν, καλά αυτό το παιδί δεν μιλάει; Έχω την εντύπωση πως οι επόμενες από μας γενιές με περισσότερα ερεθίσματα αναπτύσσουν περισσότερα χαρίσματα και προτερήματα. Τι συμβαίνει λοιπόν κατόπιν; Πώς καταποντίζονται ολόκληρες γενιές στην πεπατημένη των γονιών, στο σύστημα δηλαδή.

Θυμάμαι ένα δάσκαλο  στην Αντίς Αμπέμπα να μας εγκαλεί εμάς τους καθηγητές για τις επιδόσεις των μαθητών. Είστε Φαλκονέρα!

Ίσως αυτή είναι νομίζω η ενδεδειγμένη λέξη, για να συλλάβουμε και σήμερα το μέγεθος της καταστροφής στην εκπαίδευση κι όχι μόνον…

– Μα με τόσες ξένες γλώσσες,  θάλεγε κάποιος, πτυχία, μεταπτυχιακά, δεξιότητες στη χρήση τεχνολογίας, μήπως τους αδικείς;

Όχι δεν υποτιμώ κανέναν,  μιλώ για πανωλεθρία την οποία χρεωνόμαστε εμείς εξ ολοκλήρου, η δική μας γενιά. Θέλω να ‘μαι και είμαι δίκαιος.

– Γειά σου Πέτρο, μου λέει μια γνωστή απ’ τα Φάρσαλα.

Γειά χαρά, της απαντώ, πώς είναι η υγεία σου;

– Καλά, μόνο τα οικονομικά είναι λίγο στενάχωρα.

Ε, μέχρι να μάθουμε να ψηφίζουμε κανονικά της απαντώ.

– Δεν βαριέσαι, όλοι θα κλέβουν μου απαντά και τερματίζουμε εκεί την κουβέντα.

Αυτή τη φράση την έχω «ματακούσει» εκατοντάδες φορές κι απ΄ όλο το φάσμα των ηλικιών. Τόση μοιρολατρεία θα μπορούσε να «ταιριάζει» γάντι, σ΄ έναν απαισιόδοξο γηρασμένο συνάνθρωπό μας κι όχι σ΄ένα άτομο γύρω στα 50.

Έχω συναντήσει, επαναστατημένους ηλικιωμένους ανθρώπους που μ’ εξέπληξαν, όπως και ενδιαφέροντες νέους, μα δεν είναι αρκετοί. Η συνήθης εικόνα είναι συμβατοί με το σύστημα άνθρωποι, δεδομένοι, «κουρασμένοι», κι αδιάφοροι για τα κοινά έτοιμοι «προς υποταγήν» έτοιμοι να γυρίσουν και το άλλο μάγουλο για το επόμενο χαστούκι, στα επόμενα μέτρα… της νέας «φραγκοκρατίας» ή έτοιμοι προς φυγήν…

Ούτε στη χούντα και στην τουρκοκρατία ακόμη, δεν είχαμε φορολήστευση 77%.Ο κεφαλικός φόρος, ο γνωστός φόρος της δεκάτης, δεν υπερέβαινε το 10% κι όμως οι Έλληνες τη μακραίωνη σκλαβιά και κατοχή την αμφισβήτησαν 77 τουλάχιστον φορές.

Σήμερα;

Διαβάζω στη «Ζούγκλα»: Έδιωξαν δημοσιογράφο της ΕΡΤ γιατί φιλοξένησε σε εκπομπή τον πρόεδρο του Αγροτικού Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδος.

Θυμάστε όλοι το μαύρο στην ΕΡΤ και κάποιους που εναντιώθηκαν κι έσπευσαν να βοηθήσουν γεμίζοντας μ’ εκπομπές το πρόγραμμα αμισθί. Έ πρόσφατα η ΕΡΤ απομάκρυνε ραδιοφ. παραγωγό στον Βόλο.

«Και όμως στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία εν έτει 2017 απολύεται δημοσιογράφος της ΕΡΤ γιατί φιλοξένησε τον πρόεδρο του ΑΚΚΕΛ Βάκη Τσιομπανίδη που μίλησε για τις παράνομες κατασχέσεις των αγροτικών επιδοτήσεων….

Συγκεκριμένα στην ΕΡΤ Βόλου η δημοσιογράφος Ειρήνη Αιμονιώτη που τα τελευταία χρόνια είχε την εκπομπή αγροτικού περιεχομένου ”AGRO DAY”, στις 4-11-2017 φιλοξένησε στην εκπομπή της τον Τσιομπανίδη με θέμα τις παράνομες κατασχέσεις των αγροτικών επιδοτήσεων.

Μετά το τέλος της εκπομπής η ΕΡΤ τής ανακοίνωσε την απόλυσή της με την αιτιολογία ”H EΡΤ δεν μπορεί να καλύψει την εκπομπή λόγω νομικού πλαισίου” !

Είναι μια κατάφωρη προσπάθεια του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ να φιμώνουν όποια φωνή ενοχλεί τα σχέδια τους. Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΑΚΚΕΛ κ. Βάκης Τσιομπανίδης μέσα από σελίδα κοινωνικής δικτύωσης έκανε την ακόλουθη δήλωση: Μετά την τελευταία εκπομπή στην ΕΡΤ Βόλου με θέμα τις κατασχέσεις των επιδοτήσεων όπου ήμουν προσκεκλημένος, η δημοσιογράφος διώχθηκε, λόγω του ότι έκανε σωστά το έργο της, δεν φίμωσε κανένα, δεν χάιδεψε αυτιά και έδινε ένα δυνατό αγώνα για τον πρωτογενή τομέα. Τέτοια δημοκρατία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχουμε να δούμε από τη χούντα, η υποτιθέμενη δημοκρατία τους βρωμάει, ζέχνει φασισμό».

Τι να πω; Τότε οι αγανακτισμένες φωνές χρειάζονταν για να πάρουν την εξουσία. Τώρα που είναι στην εξουσία, είναι «ζημιά».

Η καυτή ανάσα της εξουσίας δεν σταματά εδώ. Προχθές είχα εγώ στον αέρα τον φίλο Βάκη Τσομπανίδη. Η κουβέντα κύλησε ομαλά, όχι όμως και η αποθήκευση του αρχείου.

Στο 13.13 κόβεται η συνέντευξη και κοτσάρεται μια προηγούμενη με τον φίλο Κ. Αντωνάκη  …κοπτοραπτική τύπου Κ.Υ.Π. και Ιράν…

Λές κι εγώ δεν θα το ‘βαζα αμοντάριστο στο You tube, για να εκτεθούν.

Όμως σας κούρασα, θα κλείσω με τον καημό ότι δεν μάθαμε ν΄ ακούμε, μηδενός εξαιρουμένου.

Δεν μάθαμε, να μαθαίνουμε απ’ τα παθήματά 10ετιών, να μην δεχόμαστε μύγα στο σπαθί και να τιμωρούμε πάραυτα τους ενόχους.

Οι πολιτικές των «κυβερνήσεων» στον φόβο ποντάρουν για να εδραιωθούν στον σβέρκο μας. Δέν μπορεί να ‘μαστε καπάτσοι παντού και μπουνταλάδες στην κάλπη.

Καλή ξαστεριά λοιπόν, μόνο που πρέπει να τη φέρουμε εμείς κι όχι ο πελαργός.