Γράφει: ο Πέτρος Ιωάννου*
Λάρισα 14/7/2017

Yπάρχει ελπίδα σε αυτή τη χώρα; Πώς, αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς και ακολούθως πολλά, πάρα πολλά… δηλαδή τα πάντα όλα! κατά Αλέφαντο.
Πρόστιμο ύψους 50.000 ευρώ με ενδεχόμενες προσαυξήσεις επιβλήθηκε στον πρώην δήμαρχο Καλύμνου Δημήτρη Διακομιχάλη, από το Ελεγκτικό Συνέδριο το οποίο τον βρήκε “ένοχο” παράνομης οικονομικής ενίσχυσης των ταξιδιών του Ελληνα βοσκού που πήγαινε στα Ιμια επί επτά χρόνια για να φροντίσει τα κατσίκια του και ήταν η μοναδική ελληνική παρουσία στο νησί, μετά την συμφωνία Πάγκαλου-Χόλμπρουκ για απόσυρση των ελληνικών δυνάμεων από την ανατολική Ιμια!
Ουσιαστικά καταδικάστηκε το πείσμα του Έλληνα βοσκού που επέμενε να πηγαίνει στα Ίμια και να δηλώνει την εκεί ελληνική παρουσία, παρά την γρίζα κατάσταση που επέβαλαν οι …συμφωνίες Σημίτη νομίζω μέχρι το 2004.
Το διάστημα 2002 – 2004 στην μετά Δ.Διακομιχάλη δημαρχία, ο κτηνοτρόφος εκλιπαρούσε τις αρχές για ενίσχυση της προσπάθειάς του γιατί μπαίνει μέσα αλλά φώναζε εις μάτην, σε ώτα μη ακουόντων και βέβαια τερμάτισε κάπου εκεί την όλη προσπάθεια.
Μετά από 15 χρόνια αδιαφορίας για την περιοχή οι ελληνικοί θεσμοί αντί να επιβραβεύσουν την τότε δημοτική διοίκηση, καταδικάζουν σε πρώτο βαθμό την βούληση του τοπικού δήμου να στηρίξει τον Ελληνα βοσκό! Τέτοια ξεφτίλα, δεν ματαγίνηκε…για να θυμηθούμε και τη Θεσσαλική διάλεκτο.
Το τρίτο μεγαλύτερο δικαστήριο της χώρας, διείδε κολλημένο στο γράμμα του νόμου, στις εν λόγω επιχορηγίες αντιστιχούσες στα 400 περίπου Ευρώ, διασπάθιση δημοσίου χρήματος…
Πόσα ποσά διασπαθίζονται αυτόν στη συγγεκριμένη περίοδο, τσι προηγούμενες δεκαετίες αλλά και τώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές;
Πόσοι μεγαλοσχήμονες πέρασαν το κατώφλι της φυλακής και πόσα χρόνια εγκλεισμού εξέτισαν;
Μη μου πείτε πως όλα αυτά τα τρωκτικά μεγαλύτερα και μικρότερα, ασκήθηκαν στο τέλειο έγκλημα κ.δικαστές και δεν άφησαν ίχνη ,δεν θα το πιστέψω.
Καθημερινά όλοι δίνουμε εξετάσεις και κρινόμαστε ανά λεπτό που κυλά. Ποιοί χαρακτήρισαν στιγμιαίο κι όχι διαρκές το αδίκημα της χούντας για να πέσουν στα μαλακά τα μιλιούνια συνεργατών της επταετίας;
Όλοι θυμόμαστε τις κυλιόμενες απεργίες των δικαστών και τσι πολύ καλές αποζημιώσεις που αποκόμισαν. Κατόπιν όλα μέλι γάλα. Νόμιμοι οι ενφιάδες και παραφυάδες φόρων, νόμιμες τελευταία και οι επιτηδευμένες πολύμηνες καθυστερήσεις καταβολής μισθών απ΄την εργοδοσία.
Τί χρείαν έχομεν μαρτύρων και άλλων μαρτυριών; Μήπως κατάντησαν θεραπαινίδες τις «εξουσίας»; Στο λεγόμενο μεσαιωνικό Βυζάντιο, ιεράρχες καταγγέλουν την καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων απ΄ τους ισχυρούς ως έγκλημα, χειρότερο κι απ΄τον φόνο,επιλέγοντας αρκετές φορές την σύγκρουση ,τον εκτοπισμό τους και τον θάνατο.
Νομίζω έχω ξανά γράψει για την αέναη μάχη με τους δυνατούς στα χρόνια της μακεδονικής δυναστείας.Ο βραχυχρόνιος νόμος του αλληλεγγύου – που τον επανέφεραν στο προσκήνιο τρεις μάλλον αυτοκράτορες – υποχρέωνε δυνατούς να πληρώνουν φόρους των αδυνάτων. Σήμερα η τρικομματική φαντεζί και ευρωπαίζουσα κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες επιβάλλουν τ΄ ασθενή στρώματα του ελληνικού λαού να τσοντάρουν για τους ισχυρούς που είθισται να διαφεύγουν.Να χαρώ εγώ την Δημοκρατία σας…Γιατί η Δικαιοσύνη σιωπά;
Μα,όλοι θα πληρώσουν! έχει σημασία ποιός τώρα, ποιος αργότερα;
Γιατί η κοινή γνώμη ανέχεται και ανανεώνει την εντολή στους ίδιους πολιτικούς νάνους παρ΄ ότι τους σκυλοβρίζουν καθ΄εκάστην ημέρα;
Φίλες και φίλοι το πρόβλημα εν τέλει δεν είναι ούτε η εντεταλμένη Δικαιοσύνη (εξαιρούνται πολλοί χαμηλόβαθμοι δικαστές που αφουγκράζονται το κοινό περί δικαίου αίσθημα ,λόγου χάρη στις υποθέσεις υπερχρεωμένων νοικοκυριών) ούτε οι πανομοιότηπες απαράδεκτες, καθ΄έξιν εκλογικές συμπεριφορές .Όλοι μα όλοι είναι εικόνα του ίδιου του λαού.
Νοσεί δυστυχώς, το ίδιο το κοινωνικό σώμα και οι αποφάσεις του δεν μπορεί νάναι διαφορετικές.Κάποτε στα 1350 και κάτι, μια λοιμώδης νόσος η πανούκλα αποδεκάτισε πλυθυσμούς της Ευρώπης,επέζησε το 1/3.
Αυτή η μεταδιδόμενη ηττοπάθεια μόνο αυτή τη νόσο φέρνει στη μνήμη μου.Μαζί βεβαίως και τον λοιμό του 430 στη διάρκεια του οποίου, έχασε την ζωή του ο ίδιος ο Περικλής και μέλη της οικογενείας του.Για την ιστορία η λύση στο θανατικό ήταν η φωτιά.Κατά τον Πλούταρχο οι Ιπποκράτης και Άκρων παρατηρώντας ότι η μάστιγα άφησε αλώβητους τους σιδεράδες της πόλης, πρότειναν ως λύση τις φωτιές με ικανοποιητικά αποτελέσματα για την περιστολή της επιδημίας .Ο νοών νοείτω .Κάτι είχε κατά νου ο Ρώσος συγγραφέας Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι όταν έγραψε: το «Έγκλημα και τιμωρία» (στα ρώσικα: Преступлéние и наказáние). Ηατιμωρησία μας έφερε εδώ που φτάσαμε. Είναι αδιανόητο νάμαστε κακοί απέναντι στον ίδιους μας τους εαυτούς και συνυπεύθυνοι στην φτωχοποίηση ενός περήφανου λαού.
Καλό βόλι αμίγκος, στην προϊούσα σήψη και γήρανση, τουλάχιστον πρέπει νάμαστε γεροί!
Για να φέρουμε τη χώρα εκεί που της αξίζει.
Για να πρυτανεύουν οι αρχές και οι αξίες κι όχι οι «άρχοντες».
* Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής και υποψ.βουλευτής
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Petran61@hotmail.com