ΜΕΡΕΣ ΧΡΥΣΑΦΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΦΩΣ!

γράφει: η Ειρήνη Μουμούρη*

6/1/2025

Φως! Μπήκε σαν το πρώτο σύνορο αυτού του κόσμου!

Φως! Σύνορο το πιο δύσκολο στέκεται μπροστά στο σκοτάδι της νύχτας του Θεού.

Φως! Σύνορο το πιο δύσκολο στέκεται μπροστά στο σκοτάδι της ψυχής του ανθρώπου.

Το Φως έσπασε σε κομμάτια για να ορίσει ήλιο, φεγγάρι, αστέρια, φωτιά και… ψυχές.

Απο αυτά τα κομμάτια του το πιο κοφτερό έφτιαξε και τις ψυχές !

Κόβουν σαν το γυαλί οι ψυχές, επειδή θέλουν δεν θέλουν κουβαλάνε την μοιραία συνείδηση.

Όλες οι ψυχές από το φως σαν είναι παιδιά ξεκινάνε,

πάνω στου χρόνου το γύρισμα ο καθείς αποφασίζει, εάν το φως θα τον καθορίσει.

Το φως διώχνοντας το φόβο της σκοτεινιάς το παιδί πάνω στο κλάμα του μπορεί να το μερώνει.

Κλαίνε τώρα και ματώνουν πάνω στα σκοτάδια τα παιδιά μας.

Ο σκοτεινός μας ο καιρός είναι ο δολοφόνος ο πιο σκληρός γιατί συνέχεια νέα παιδιά για θύματα μετράει,

φοιτητές στο τρένο, που για το λαθραίο κέρδος στη φωτιά , τους καταδίκασαν,

μαθητές σακατεμένοι από του εκφοβισμού το νταηλίκι,

δωδεκάχρονες εμπορεύσιμες και ευνοούμενοι σωματέμποροι-παιδοβιαστές.

Σε όλους τους κυβερνώντες για αλήθεια γνωστή ψιθυρίζεται ότι το Φως σαν το πράξεις για Δικαιοσύνη έχει τη δύναμη τον δόλιο τον άρχοντα πάνω στα εγκλήματά του να στριμώξει.

Το Φως αγιάζει με την διάφανη αλήθεια του τον κάθε αθώο,

το Φως καταδικάζει τελεσίδικα τον κάθε ένοχο.

Τώρα, που σβήνουν τα ψεύτικα φώτα των γιορτών από βιτρίνες και μπαλκόνια,

με το αληθινό Φως πρέπει να μετρηθούμε,

δύσκολες αλήθειες για να ξαναπούμε.

Αυτό το μέτρημα , συνείδηση κατάπως το λένε ψέματα δεν επιτρέπει σε κανέναν.

«Από το Φως φτιάχτηκε η πρώτη γενιά των Θεών», έγραψε ο ποιητής Αντιφάνης.

Από το Φως ξεπήδησε και η πρώτη γενιά των ελεύθερων ανθρώπων,

γιατί έπαψαν να είναι σκιές, βγήκαν από τις σπηλιές .

Σε κάθε εποχή ακμής ή παρακμής, όποιος μέσα στο σκοτάδι του φόβου του ζει, τελεσίδικα μόνο σαν σκιά μετριέται.

Τώρα στην εποχή της στημένης αυτοφωτογραφίας , στο φως, όποιος ζει έστω και σκληρά μετριέται για νους , για αξιοπρέπεια.

Η κάθε μέρα ξημερώνοντας σου φέρνει για δώρο το χρυσαφένιο φως της.

Μέρες χρυσάφια προσπερνάμε, μονίμως τρέχοντας πάνω σε μια σκοτεινή ζωή.

Μάζεψε φως μέσα σε αυτή τη σκοτεινιά.

Μάζεψε φως κοιτάζοντας ψηλά!

Τον ουρανό δεν μας τον κρύβουν για όσο αντέχει η καρδιά, το φως σαν ανάσα να αποζητά.

Μάζεψε φως , βάλτο για φωτιά στην παγωμένη απανθρωπιά.

Μέρες χρυσάφια ξημερώνουν μέσα στα φωτεινά σου μάτια,

μέρες, που δεν θα γίνουν χάρισμα στο καιρού μας τα ρημάδια!

Μέρες χρυσάφια έχουν φέρει πόλεμο γιατί το Φως λιγοψυχάς να απαιτήσεις…

Μέρες χρυσάφια γιορτή μπορούν να γενούν η πιο μεγάλη για να γελάσουν και των παιδιών μας τα χρόνια!

Χρόνια πολλά , χρόνια φωτεινά και λεύτερα!

* Η Ειρήνη Μουμούρη, σπούδασε Νοσηλευτική και Φαρμακευτική, εργάζεται δε στον Άγιο Ανδρέα Πατρών

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *