Ποιος αντέχει τον κατακτητή; Έτσι γεννιούνται οι ήρωες!

Λάρισα 7/7/2022
γράφει ο Πέτρος Ιωάννου*
Σε μια ναζιστική φυλακή της νότιας Γαλλίας, το 1942, μια κρατούμενη, φοβούμενη βασανιστήρια, δίχως χρονοτριβή έβγαλε τα ρούχα και γυμνή, κατευθύνθηκε στα κάγκελα του φεγγίτη. Πνίγοντας τον πόνο, πέρασε απ΄τις σιδερένιες μπάρες κι απέδρασε.

Έτσι, ταπείνωσε τους Ναζί η 32 χρονη τότε Μαρί – Μαντλέν Φουρκάντ, ηγέτης της Γαλικής κατασκοπίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. (Να γιατί εκθείασα το ρόλο της κατασκοπίας στο προηγούμενο άρθρο και επέμεινα να ευθυγραμίζεται ακριβώς, κάθε κυβέρνηση στις άπειρες, πανάκριβες και ακριβείς πληροφορίες που κατέχει). Ελάχιστοι στην Ελλάδα γνωρίζουμε αυτή την ηρωίδα και πως 40 χρόνια μετά, θα έκανε έξω φρενών, την Άγκυρα.
Ήταν Σεπτέμβριος του 1981. Μετά την είσοδό μας στην Ε.Ο.Κ. το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισε την «έκθεση» Φουρκάντ, (ευρωβουλευτής, μέλος Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων) που όριζε τα όρια της τελωνειακής επικράτειας της ΕΟΚ στο Αιγαίο, μετά την προσχώρηση της Ελλάδας. Αυτό θορύβησε τους Τούρκους. Ξεκάθαρα, πρόβλεπε ότι τα ελληνικά νησιά, όπως οι Βαλεαρίδες Νήσοι, η Κορσική, η Σαρδηνία και η Σικελία, είναι αδιαίρετα τμήματα των ηπειρωτικών εδαφών και βάσει της κυριαρχίας μπορούν να διεκδικήσουν χωρική θάλασσα 12 μιλίων, ΑΟΖ 200 μιλίων και υφαλοκρηπίδα».
Στην περίπτωση αλληλοεπικάλυψης με περιοχές άλλου παράκτιου κράτους (όπως μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας) θα εφαρμοζόταν η αρχή της ίσης απόστασης. Αυτή η γενική, αντικειμενική αρχή, θα επέτρεπε τη λήψη απόφασης μεταξύ των παράκτιων διεκδικητών».

«Ήταν το πρώτο και το τελευταίο… επίσημο έγγραφο της E.E. που αναγνώριζε 100% το δίκαιο των ελληνικών θέσεων στην ελληνοτουρκική διένεξη που ανέκυψε τη δεκαετία του 1970. Με άρθρο του στην Milliyet, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Μουμτάζ Σοϋσάλ μεταξύ άλλων υποστήριζε ότι: «Ο σκοπός της έκθεσης δεν σταματάει απλά στο να θεωρεί κανονική την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια, αλλά της αποδίδει τον χαρακτηρισμό “Νησιωτικού Κράτους”. Η «έκθεση» βάζει γυαλιά σε Τούρκους αλλά και σε Έλληνες ειδικούς που προκρίνουν παραίτηση από τα 12 ν.μ. και επιδρούν αρνητικά στην ακαδημαϊκή και πολιτική ζωή του τόπου (Βαγγέλης Γεωργίου).
Η «έκθεση Φουρκάντ» αποτελεί άριστο προηγούμενο. Εδώ, θα πατούσε μια κανονική κυβέρνηση όπως και στη «Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας» για να διασκεδάσει το casus belli των Τούρκων. Ούτε καν με την Κύπρο δεν τόλμησαν οι κυβερνήσεις να χαράξουν Α.Ο.Ζ. και θαλάσσια σύνορα. Γιατί; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Τελευταία μιλούν για γαλάζιες πατρίδες και εισβολή.
Σύμφωνα με τον Forbes (Πωλ Άιντον) δεν θα μπορεί η Τουρκία στα 2030 ν’ αντιμετωπίσει την Ελλάδα στον αέρα. Κι αν ακόμη αγοράσει τα Eurofighter Typhoon απ’ την Αγγλία ή τα 120 F-16 Block 70/72 από ΗΠΑ (40 νέα – 80 αναβαθμισμένα) θα έχει ν΄αντιμετωπίσει 84 Ελληνικά Block 72 Vipers (2027), 20 έως 40 F-35, και 24 Rafales.
Ήδη, πιλότοι μας στο λογότυπο αεροσκαφών, έχουν ένα προκλητικό για τους Τούρκους σήμα: απεικονίζει αεροπλάνο στραμμένο κατά της Τουρκίας, 2 μάτια αετού αγριεμένα και μια γαλοπούλα (Turkey) με φέσι, να τρέχει αλαφιασμένη, να γλιτώσει. Από πάνω γράφει, «Μην τρέχεις θα πεθάνεις κουρασμένη» και κάτω στον κύκλο, «Ελληνικά Rafale, ο αθόρυβος θάνατος».
Το κανάλι Greekonomics (YouTube) ασχολείται με οικονομία αλλά μήπως όλα δεν είναι χειρισμοί με βάση τα δεδομένα, την πληροφορία; Ακούμε κάθε μέρα το Αιγαίο να γίνεται κόσκινο από τουρκικές παραβιάσεις κι απ΄τους ειδικούς σοφοί δεν γίναμε. Μοιάζουν με αμφισβήτηση, κατασκοπεία, φθορά, εσωτερικός αποπροσανατολισμός κοινής γνώμης, έκθεσή των και διασυρμός στη διεθνή διπλωματία, αλλά δεν είναι. Ο πραγματικός λόγος είναι η στρατηγική αντιπαράθεσης. Στη θεωρία παιγνίων μαθαίνεις πως σ’ όλες τις διαμάχες σημαντικό δεν είναι η ισχύς άλλά η πληροφορία».
Θα βοηθούσε λ.χ. σε μια ληστεία, να ξέρουμε αν ο «εισβολέας» έχει ψεύτικο ή αληθινό πιστόλι; Αληθινό με σφαίρες ή χωρίς; Σαφώς. «Και στην οικονομική διαπραγμάτευση, η πληροφορία σε κάνει νικητή. Πόσο μάλλον στην στον ισχυρό βραχίωνα (στρατός) όπου η συλλογή και αξιολόγηση πληροφοριών είναι η νευραλγικότερη λειτουργία. Στην κατασκοπία δεν μαζεύεις μόνο πληροφορίες αλλά διαφθείρεις και την πληροφορία του αντιπάλου».
Με το χρήμα εξασφαλίζεις μια ισορροπία τρόμου. Αγοράζει ο ένας, αγοράζει κι ο άλλος. Στην πραγματική ή ψεύτικη πληροφόρηση υπάρχει ισοζύγιο;
«Οι αποστολή παραβίασης είναι μέθοδος στρατηγικής διαφθοράς της πληροφορίας. Πώς να ξέρει ο αντίπαλος (Ελλάδα) αν είναι ρουτίνα παραβιάσεων ή είναι έτοιμοι να πατήσουν τα κουμπιά;
Έτσι οι Τούρκοι καταφέρνουν να πάρουν πίσω τη χρησιμότητα της πληροφορίας που προσφέρουν τα ραντάρ στερώντας μας πολύτιμο χρόνο αντίδρασης σε περίπτωση εισβολής» (Κοσμάς Μαρινάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικής Επιστήμης στο Singapore Management University, άλλοτε καθηγητής σε ΗΠΑ, Ρωσία, Κύπρο).
Με μια λέξη η Τουρκία κάνει μπλόφα, προσποίηση. Ενεργεί έτσι ώστε να δημιουργηθεί στον αντίπαλο ψεύτικη εντύπωση για τις αληθινές προθέσεις ή δυνατότητές της. Με τεχνάσματα δεν κέρδιζαν τις μάχες οι Έλληνες το 1821; Μ’ έλλειψη πληροφόρησης δεν αποφάσισε ο πρίγκηπας Ανδρέας την υποχώρηση – καταστροφή στο Μικρασιατικό μέτωπο; (Ινονού και Κεμάλ κείνη τη νύχτα αποφάσιζαν την υποχώρησή τους)·Οι Η.Π,Α. δεν παραπλάνησαν τη χούντα το ’74; Και Κύριος είδε, πως δέσμευσαν τον Καραμανλή στον 2ο Αττίλα.
Έξυπνη κίνηση θάταν κάποιος να κόψει τον βήχα στους γείτονες Όλοι τους έχουν την «Αχίλειο πτέρνα» αλλά αυτό πώς να το κάνει μια κομματική με έξω και έσω δουλείες Κυβέρνηση; Ένας «κομματικός» στρατός, μια κυβερνητική Δικαιοσύνη και Εκκλησία; Ένας κομματικός, κομματιασμένος λαός; (στις ηγεσίες αναφέρομαι).
Τούρκος διανοούμενος, επισκέπτης καθηγητής του Ε.Κ.ΠΑ. (αναφανδόν κατά της γενοκτονίας Αρμενίων, κ.ά.), ο Τζενγκίζ Ακτάρ, εκτιμά ότι η χρεωκοπημένη Τουρκία δεν θα κάνει πόλεμο με την Ελλάδα.
Και γιατί να ξοδευτεί αν μπορεί να πάρει δίχως πόλεμο τα ίδια και περισσότερα; «Η Τουρκία κάνει τα κουμάντα της. «Αν η Ελλάδα δεν κάνει τα δικά της , αυτά που δικαιούται, άραγε μας αξίζει αυτή η όμορφη χώρα; Υπάρχει μια αμείλικτη αρχή: Σου ανήκει ό,τι μπορείς να υποστηρίξεις. Η φύση απεχθάνεται το κενό» (Ι. Μάζης).
Η έως τώρα εικόνα των πολιτικών πραγμάτων μόνο ενθαρρυντική δεν είναι. Η γύμνια τους είναι χαρακτηριστική! Πώς οι καιροί θα γεννήσουν ήρωες;
* Ο Πέτρος Ιωάννου είναι απόμαχος εκπαιδευτικός
ΠΗΓΗ:
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ