26/10/2024
Αυτή είναι η θεσσαλονικιά παιδίατρος Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της δολοφονημένης Μάρθης Ψαροπούλου, στο έγκλημα των Τεμπών. Δεν έχω την παραμικρή προσωπική γνωριμία μαζί της. Μα την παρακολουθώ με συγκίνηση και ρίγος.
Η γυναίκα αυτή, με την καθάρια φωνή της και την αφάνταστη αξιοπρέπεια της δημόσιας παρουσίας της, έγινε αυτοδίκαια η φωνή των θυμάτων. Και καταγγέλει ευθέως και ανυποχώρητα τους δολοφόνους της κόρης της και των άλλων 57 δολοφονημένων παιδιών: Τους κυβερνητικούς αξιωματούχους που με τις εν πλήρη επιγνώσει παραλείψεις τους τους οδήγησαν τα παιδιά στον θανατο.
Και λέει καθαρά αυτό που ήταν προφανές από την πρώτη στιγμή: Πως η τραγωδία που έγινε στα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 δεν ήταν”ατύχημα” – ήταν ένα κρατικό έγκλημα με συγκεκριμένους κρατικούς αξιωματούχους ως ηθικούς αυτουργούς.
Πρέπει να σταθούμε πλάι σε αυτή την γυναικα και τον ιερό αγώνα της για δικαιοσύνη. Και να την προστατεύσουμε από τις επιθέσεις των παρακρατικών καθαρμάτων που ήδη έχουν αρχίσει – και θα ενταθούν. Γιατί μην έχετε αμφιβολία: Η γυναίκα αυτή συντρίβει σε επίπεδο δημόσιου λόγου το κυβερνητικό σχέδιο συγκάλυψης. Ως εκ τούτου θα προσπαθήσουν να φιμώσουν τον λόγο της, να σπιλώσουν το πρόσωπό της, να ακυρώσουν το μήνυμά της.
Μα η Μαρία Καρυστιανού στεκεται ορθή και επιμένει στον αγώνα της – σαν μια απρόσμενη Αντιγόνη των καιρών μας.
Θανάσης Τριαρίδης
…………………….
[Το κείμενο αυτό γράφτηκε την περασμένο Μάρτιο, με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου για το έγκλημα των Τεμπών. σε όλο αυτό το διάστημα οι λογής επιθέσεις στο πρόσωπο της Μαρίας Καρυστιανού εντάθηκαν – και τις τελευταίες ημέρες γίναμε, με επίκεντρο της μεγάλη χθεσινή συναυλία, το παρακράτος οργίασε. Μα η Καρυστιανού έμεινε όρθια (και ένας μεγάλος έπαινος για τους σπουδαίους τραγουδοποιούς και καλλιτέχνες που στάθηκαν δίπλα της σταθερά και αταλάντευτα.) Και τώρα πια μπορούμε να πούμε πως η μητέρα αυτή μαζί με την Μάγδα Φύσσα είναι δύο σημεία ηθικής αναφοράς στην ελληνική κοινωνία.]
[Η εικόνα από συνέντευξη της Μαρίας Καρυστιανού στον Χρήστο Αβραμίδη.]
Το δικό μου Υ.Γ. :
Τελευταία βρέθηκα αρκετά κοντά λόγω κινητικότητας – βέλτιστης διοργάνωσης των φίλων – αρωγών μελών του συλλόγου και διακρίνω το χαρακτήρα και τις αρετές της. Τόσο καιρό το μυαλό μου όλο και στριφογύριζε στην ηρωίδα των Γάλλων Ιωάννα της Λωρραίνης (Ζαν Ντ’ Αρκ) κι όχι στην Αντιγόνη που τόσο συμπάθησα απ΄τη Β΄ Λυκείου. Ίσως τη συνέδεσα με την ειρήνη, με το παροιμιώδες, στον Κρέοντα:
Ου γαρ συνέχθειν έφυν αλλά συμφιλείν! (Δεν γεννήθηκα να μισώ αλλά ν΄αγαπώ!) Εδώ ο κ. Τριαρίδης στόχευσε καλύτερα, προσέξτε τον.
Πέτρος Ιωάννου, διαχειριστής της enotikos.gr