Και λεγόμαστε “άνθρωποι;”
Τι σας έκανα?
ΓΙΑΤΙ?
Ουρλιάζει η ψυχή του Αντώνη
Σκούζουν τα κύματα…
Τούτο το άδικο δεν το θέλουν
Κι η μπουκαπόρτα ντύθηκε στα μαύρα…
Μόνο ο “άνθρωπος” σκούπισε τα χέρια του,όπως κάνει
σχολώντας μια δουλειά..φωνάζοντας φεύγουμε…
Το πλοίο έτριξε σαν να’θελε να διαμαρτυρηθεί…σαν να’θελε να προειδοποιήσει..
Μα η εντολή δόθηκε και εκτελέστηκε.
Φύγαμε είπαν κι έγινε.
Έτσι κι αλλιώς,ο Αντώνης δεν θα ανεβεί ξανά σε πλοίο.
Ο Αντώνης ταξιδεύει στους λυγμούς μας και στο μοιρολόι της θάλασσας με το εισιτήριο στο χέρι.
Τι σας έκανα?
ΓΙΑΤΙ?
Τον κόσμο καλύτερο έκανες Αντώνη!!
Γιατί παρέμεινες παιδί…
Τον κόσμο καλύτερο έκανες Αντώνη!!
Μα κάποιοι,δεν τον ήθελαν αυτόν τον κόσμο,ούτε τον κόσμο σου…Αντώνη, και τον έπνιξαν.
Γιατί ήταν καλύτερος απ τον δικό τους…
Σε τούτο το στερνό σου το ταξίδι,ακούμπησε η ντροπή τον θρήνο της και ντράπηκε κι η ίδια…
Αν είχε ο κόσμος μας μπόλικους σαν και σένα…
Με μάτια αθώα και χαμογελαστά όπως τα δικά σου
Και ψυχή μικρού παιδιού…
Κανείς δεν θα σπρωχνότανε στο θάνατο..
Και φώναζες,μη….δεν ξέρω να κολυμπώ..
ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝΤΩΝΗ
Συγνώμη,για το τόσο μίσος που πήρες φεύγοντας…
Ελευθερία Λάππα
