Πάτρα 31/8/2024
γράφει: η Ειρήνη Μουμούρη*
Η αγάπη θέλει τον αριθμό δύο για θέμελο για να στεριώσει γερά, για να μην απομείνει λειψή!
Όταν δύο ψυχές στα αλήθεια σμίξουν, το δύο την ίδια στιγμή καταργείται!
Όποιος τόσο πολύ αγαπήθηκε πάνω στον κάλπη ντουνιά ευλογείται!
Ευλογημένος λέγεται γιατί στη γη ζει τον Παράδεισο.
O αριθμός δύο γίνεται ο πρωτεργάτης και τον κόσμο φτιάχνει ένα με την αγάπη για υλικό!
Ο αριθμός δύο γίνεται ο προδότης και τον κόσμο χωρίζει στην μέση, με την διχόνοια για υλικό!
Χωρίζουν τότε, η μάνα από το παιδί, τα αδέρφια, οι λαοί.
Καταραμένοι απομένουμε μέσα στον πόνο της διχόνοιας και η Κόλαση μπροστά μας μένει να χάσκει με την πόρτα της ορθάνοιχτη.
Σαν παντοτινή τραγική ειρωνεία εκτός από την αγάπη προκύπτει και η πάλη να είναι η μοίρα αυτού του αριθμού.
Το δύο κρύβει πάντα και το πάλεμα, το λυσσασμένο!
Οι αιώνιες μάχες πάντα ανάμεσα σε δύο γίνονται, παλεύουν το Καλό με το Κακό, η Αλήθεια με το Ψέμα, η Ζωή με τον Θάνατο.
Νικητής ανάμεσα σε όλα αυτές τις σφαγές ποιός; Όποιος αντέχει τελικώς!
Ποιος αντέχει τελικώς;
Ό,τι κυκλοφορεί δίπλα μας καθημερινώς.
Κυκλοφορεί το Καλό έχοντας την πλάτη στον τοίχο για να μην μαχαιρωθεί ύπουλα από το Κακό.
Αριθμός δύο και σαν καλόψυχη μάνα μας διατάζει,να μοιράζεσαι!
Αυτή είναι η μόνη διαταγή, που δίνει σε όλους μας το δύο.
Να μοιράζεσαι την ανθρωπιά σου, να μοιράζεσαι την αγκαλιά σου, να μοιράζεσαι τον ήλιο, που στη ψυχή σου κουβαλάς.
Να μοιράζεσαι τον ήλιο της μιας και μόνης ζωής, που σου ξημερώνει!
Ζωή σου, μονάκριβη – ο απόλυτος ενικός στην πράξη!
Είναι η μόνη αλήθεια, που το δύο -ο απόλυτος πληθυντικός μπροστά της παραιτείται.
Γιατί παραιτείται;
Γιατί ποιός έζησε από γέννα δεύτερη ζωή;
Κανένας! Δεύτερη φορά δεν σε ξαναγεννάει η μάνα σου.
«Δύο φορές αχόρταγα πρέπει να ζήσεις αυτή τη μια ζωή», σου λέει το δύο χαμογελώντας.
Λέω σε μια φίλη αδερφική: «Τελικά εμείς στον αριθμό δύο συναντηθήκαμε για να τον φτιάξουμε απο την αρχή. Ένα χαμόγελο δικό σου κι ένα δικό μου πόσο μας κάνουν;»
«Σύνολο δύο» ήταν η απάντηση από την «συνάδελφο» του γέλιου.
Δύο γυναίκες, δύο χαμόγελα που αντέχουν να συνεχίζουν, αγαπώντας και τιμώντας νεκρούς και ζωντανούς.
Αγαπώντας και τιμώντας σε αυτή τη ζωή Κόλαση και Παράδεισο την ίδια στιγμή κερδίζεις.
Κερδίζεις τα δύο άκρα αυτού του κόσμου για να μοιραστείς ανάμεσά τους.
Μοιράζεσαι στα δύο γιατί ο καθένας μας γίνεται Κόλαση και Παράδεισος μαζί,
γίνεσαι πότε θύτης και πότε θύμα ανάλογα με το χαρτί, που τραβάς!
Ο αριθμός δύο φωνάζει για το Μοίρασμα , απαιτεί την Αγάπη, κουβαλάει την Πάλη.
Όλα αυτά τα ξέρει το τρία, που ανάμεσα τους τριγυρνά.
Το τρία σαν παλιόπαιδο στην αγάπη βάζει τρικλοποδιά και τότε αυτή χάνει την ισορροπία της και φεύγει από το δύο.
Όταν η αγάπη φεύγει από το δύο και πάει στο τρία αρχίζει να μπλέκεται σε ένα τρίγωνο κάθε Έρωτα ιστορία…
* Η Ειρήνη Μουμούρη, σπούδασε Νοσηλευτική και Φαρμακευτική, εργάζεται δε στον Άγιο Ανδρέα Πατρών
Ειρήνη Μουμούρη: Ευχαριστώ τον Λάζαρο Αναστασιάδη, που δίνει εικόνα στο “Αριθμητάρι”.
