Ο Άλντο Μόρο, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας
Λάρισα 27/7/2021
γράφει: ο Πέτρος Ιωάννου*
Αναμφίβολα απ΄ τις σκοτεινότερες πολιτικές δολοφονίες του 20ου αιώνα, είναι του Ιταλού ηγέτη Άλντο Μόρο απ’ τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, πριν 43 χρόνια.
Σε καιρούς Ψυχρού Πολέμου ο Άλντο Μόρο οραματίστηκε τον ιστορικό συμβιβασμό. Αυτό δεν του το συγχώρησε κανείς, ούτε η Ουάσινγκτον, μηδέ η Μόσχα. (Νίκη Μπάκουλη) Ρώμη 16 Μαρτίου 1978. Ώρα 9 π.μ… Όπως κάθε πρωί, ο πρώην πρωθυπουργός Άλντο Μόρο (Χριστιανοδημοκράτης) και η συνοδεία του, κίνησε από το σπίτι της οδού «forte Trionfale» για τη δουλειά. (Σημαντική μέρα, καθώς στη Βουλή συζητιόταν πρόταση συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής ενότητας υπό τον Τζούλιο Αντρεότι, με τη συμμετοχή κομμουνιστών… Θα επρόκειτο για 1η έμπρακτη εφαρμογή της στρατηγικής του “ιστορικού συμβιβασμού” χριστιανοδημοκρατίας – Κ.Κ.Ι, με πρωταγωνιστές: Μόρο – Μπερλίνγκουερ. Ο 2ος θα συγκροτούσε κι επισήμως το ευρωκομμουνιστικό ρεύμα μαζί με το Κ.Κ. Ισπανίας και Γαλλίας .
Όλα έδειχναν κανονικά, μέχρι που ο Μάριο Μορέτι με ένα κλεμμένο Φίατ 128 και ένα ακόμη αμάξι, κατέφτασαν απ΄την οδό Mario Fani στο προκαθορισμένο ραντεβού. Η 20χρονη Ρίτα Αλγκρανάτι, (μέλος Ε. Ταξιαρχιών) , κάνει σινιάλο, για την παγίδα θανάτου. Με γρήγορες κινήσεις, τα 2 αυτοκίνητα παγίδεψαν, τα οχήματα του Μόρο. Ταυτόχρονα, 4 τρομοκράτες ντυμένοι με φόρμες της Alitalia πετάχθηκαν μ’ αυτόματα και γάζωσαν με 91 σφαίρες τους 5 σωματοφύλακές του. Ένας κατάφερε ν’ αντιδράσει, αλλά σκοτώθηκε. Ακολούθησαν οι χαριστικές βολές, φρίκη ένοιωσε η κοινή γνώμη.
Ο Μορέτι, αρπάζει τον σοκαρισμένο Άλντο Μόρο και εξαφανίζεται… Στην ατζέντα του οι τρομοκράτες περίμεναν να βρούν κρατικά μυστικά! Αντ’ αυτού είδαν σημειώσεις του, για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές!
Η επιχείρηση απαγωγής κράτησε 3 λεπτά, αλλά η σεναριολογία για το τι συνέβη διαρκεί 43 χρόνια. Πολλοί μιλάνε για μυστικές υπηρεσίες, κομάντος, πολιτικούς, στοά P2, Μαφία, συμφέροντα.
Ο Άλντο Μόρο κρατήθηκε όμηρος από τις Ε. Ταξιαρχίες για 55 μέρες σε σπίτι που αγόρασε για λογαριασμό της οργάνωσης η 25χρονη Άννα Λάουρα Μπραγκέτι. Αργότερα θα γράψει απ’ τη φυλακή, στο «Άλντο Μόρο: η ομηρία»: φρόντιζα τον κρατούμενο, το φαγητό, το πρωινό με τ’ αγαπημένα του μπισκότα. Πήγαινα κανονικά στη δουλειά για να μη δημιουργήσω υποψίες.
H Μπραγκέτι σήμερα δουλεύει στο πλαίσιο προγράμματος κοινωνικής εργασίας έξω από τη φυλακή και επιστρέφει καθημερινά στο κελί της το βράδυ. Η δημοσιογράφος Κέζα Λώρη, τη ρωτά:
– γιατί γράφετε ότι την απόφαση δολοφονίας του Αλντο Μόρο δεν πήρε μόνο το εκτελεστικό γραφείο, αλλά όλη η οργάνωση;
– Γιατί υπάρχει συλλογική ευθύνη. Δεν είναι υπεύθυνοι μιας πολιτικής δολοφονίας μόνο αυτοί που πάτησαν τη σκανδάλη, μα και κείνοι που συνεργάστηκαν, ενέκριναν, οργάνωσαν, αποφάσισαν.
Αν και δεν τον σκότωσα εγώ (ήμουν αντίθετη με την εκτέλεσή του), θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο για τον θάνατό του.
Στο διαμέρισμα της οδού Μονταλτσίνι, οι τρομοκράτες φωτογράφησαν τον Μόρο με φόντο τη σημαία τους και ζητούσαν την απελευθέρωση 13 συντρόφων για να γλυτώσει το λαϊκό δικαστήριο, την εκτέλεση. Συχνά του λέγαν ευγενικά να μπει σε ένα μπαούλο για να μιλάνε απρόσκοπτα ή όταν διαισθάνονταν κίνδυνο (ένα βανάκι της Sisde ,μυστική υπηρεσία, ήταν πάντα απ΄έξω).
Στην έξοδο, ζητούσαν συγνώμη για την ταλαιπωρία. Ο «αρχηγός» Μορέτι θά ΄χει μαζί του, ατέλειωτες συζητήσεις για την πολιτική ζωή της χώρας. Σε 2 εβδομάδες ο Άλντο Μόρο, θα καταλάβει ότι το Ιταλικό κράτος δεν «καίγεται» για την απελευθέρωσή του, αφού η κυβέρνηση, τα κόμματα – ακόμη και το ΚΚΙ – αρνούνται να συνδιαλλαγούν με τους τρομοκράτες. Μάταια ο Μόρο κι η οικογένεια έγραφαν στον Αντρεότι.
Κάποιες διαπραγματεύσεις έδιναν χρόνο στο Μόρο να γράφει επιστολές (86) σε φίλους και εχθρούς, στον Πάπα, στην οικογένεια. Κάποιες εστάλησαν, άλλες βρέθηκαν σε κρησφύγετο των Ε. Ταξιαρχιών (Μιλάνο). Σε μία, αναρωτιόταν «μήπως κρύβεται πίσω απ’ την απαγωγή, αμερικανική ή γερμανική εντολή. Κανείς δεν ήθελε ν’ αλλάξει τον κόσμο»…
Στις 9 Μαϊου του 1978, ο Μορέτι ξυπνά νύχτα τον Μόρο για να πάνε τάχα σ’ άλλο κρησφύγετο. Τον κατεβάζουν στο υπόγειο γκαράζ της πολυκατοικίας (οδός Μονταλτσίνι ή Γραντόλι;) Εκεί είναι το κόκκινο Ρενό 4L. Η μοίρα του πρώην πρωθυπουργού, είναι προδιαγεγραμμένη. Ο ίδιος δεν γνωρίζει το τραγικό τέλος, όταν του λένε να επιβιβαστεί στο πορτ- μπαγκάζ και τον σκεπάζουν με μια κουβέρτα. Ο Μορέτι τον πυροβολεί γρήγορα 10 φορές, μ’ ένα περίστροφο που φέρει σιγαστήρα.
Μετά από διερευνητικές διαδρομές, θα παρκάρουν το Ρενώ στην οδό Καετάνι. Τραγική ειρωνεία! ανάμεσα στα γραφεία του Χριστιανοδημοκρατικού και του Κομμουνιστικού κόμματος. Ένα τηλεφώνημα στην αστυνομία, θα συμπλήρωνε το δράμα, το έγκλημα.
Οι Ε.Ταξιαρχίες ήταν μια ένοπλη ακροαριστερή οργάνωση που πρωταγωνίστησε στα «Μολυβένια χρόνια». Στην περίοδο 1969 – 1988, έκανε 1500 επιθέσεις στην Ιταλία που στοίχισε τη ζωή 415 ανθρώπων. Οι απαγωγείς του Μόρο ήταν 2η γενιά, η 1η ήταν στη φυλακή (ο ιδρυτής Ρενάτο Κούρτσιο κι άλλοι 12 δικάζονταν στο Τορίνο).
Ο Μόρο έφυγε άδικα, (62 χρ.) με την επιθυμία να μην πατήσει κανείς πολιτικός στην κηδεία του, Έτσι κι έγινε, τον Μόρο αποχαιρέτησε η οικογένεια κι ο κόσμος. Ξεχωριστή θρησκευτική τελετή πραγματοποίησαν τα κόμματα και ο Πάπας, που θα πεί: «Παρακαλέσαμε τον Κύριο να τον γλυτώσει, αλλά δεν μας άκουσε». Προσωπικά θεωρώ το Βατικανό ισχυρό, να εκβιάσει καταστάσεις με τον Μόρο ζωντανό.
Έντονο το παρασκήνιο, θα περιοριστώ μόνο στον αριστεριστή Ρέντσο Ροσελίνι, ιδιοκτήτη του Ραδιοσταθμού «Τσιτά Φουτούρα», που ισχυρίζεται ότι 45 λεπτά πριν την απαγωγή είχε προειδοποιήσει στον αέρα για απόπειρα δολοφονίας του Μόρο, απ’ τις Ε. Ταξιαρχίες. Δοθείσης της ευκαιρίας θα επανέλθουμε.
Αντιός αμίγκος
Ο Πέτρος Ιωάννου είναι απόμαχος της εκπαίδευσης.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
——————————–
Σχετικό:
Παρουσίαση του βιβλίου «Το μυστικό – Η αληθινή ιστορία της απαγωγής του Άλντο Μόρο» στον ΙΑΝΟ
Ένα συνταρακτικό μυθιστόρημα, γραμμένο με θάρρος από τον κεντρικό αρθρογράφο και σχολιαστή της Corriere della Sera, Antonio Ferrari.
Παρασκευή 1 Νοεμβρίου στις 20:30 στον ΙΑΝΟ (Σταδίου 24)
Την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου στις 20:30 οι εκδόσεις Κέδρος και η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS παρουσιάζουν το βιβλίο του Antonio Ferrari, «Το μυστικό – Η αληθινή ιστορία της απαγωγής του Άλντο Μόρο», σε μετάφραση του Δημήτρη Μαμαλούκα. Ένα συνταρακτικό μυθιστόρημα, γραμμένο με θάρρος από τον κεντρικό αρθρογράφο και σχολιαστή της Corriere della Sera.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ Αθήνας (Σταδίου 24) και η είσοδος είναι ελεύθερη.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Ελισάβετ Κοτζιά, κριτικός λογοτεχνίας
Δημήτρης Μαμαλούκας, συγγραφέας
Πέτρος Μάρκαρης, συγγραφέας
Θα υπάρχει διαδοχική μετάφραση.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Μάρτιος 1978: Στο ξενοδοχείο Μάριοτ στην Ουάσινγκτον εξυφαίνεται μία από τις μεγαλύτερες διεθνείς μεταπολεμικές συνωμοσίες, όπου διακυβεύεται το πολιτικό μέλλον της Ιταλίας και οι σχέσεις της με τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ένωση. Ο σκοπός είναι ένας: Nα ανακοπεί με κάθε τρόπο η είσοδος του ΚΚΙ στην κυβέρνηση, ακόμη και αν χρειαστεί να αναμειχθούν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες. Ο αδίστακτος Αμερικανός μυστικός πράκτορας Ρον Τ. Στιούαρτ θα κινηθεί ανάμεσα στην Πράγα, στο Παρίσι, στο διαιρεμένο από το Τείχος Βερολίνο, στο Μιλάνο και στη Γένοβα, και σε συνεννόηση με άλλους πράκτορες, ανατολικούς και δυτικούς, θα εισχωρήσει στην ομάδα των τρομοκρατών για να τους βοηθήσει στην ανατρεπτική και αποσταθεροποιητική κίνηση με στόχο τον πολιτικό αρχηγό της Ιταλίας Άλντο Μόρο. Ένα συνταρακτικό μυθιστόρημα, γραμμένο με θάρρος από τον κορυφαίο αρθρογράφο της Corriere della Sera Αντόνιο Φεράρι. Το χειρόγραφο ήταν ανέκδοτο για χρόνια. Κάποιοι μάλιστα έκαναν τα πάντα ώστε το βιβλίο να παραμείνει στην αφάνεια. Ο Φεράρι έγραψε αυτά που γνώριζε αλλά δεν μπορούσε να τεκμηριώσει, αφού δεν είχε αποδείξεις. Τα γεγονότα επιβεβαιώθηκαν αργότερα, τόσο από νεότερες μαρτυρίες όσο και από την επιτροπή έρευνας γύρω από την υπόθεση δολοφονίας του Άλντο Μόρο.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Αντόνιο Φεράρι γεννήθηκε στη Μόντενα και εργάζεται στην Corriere della Sera από το 1973 αρχικά ως ειδικός απεσταλμένος και τώρα ως κεντρικός αρθρογράφος και σχολιαστής. Τη δεκαετία του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ασχολήθηκε με την τρομοκρατία, και ειδικότερα με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Ήταν φίλος του δημoσιογράφου Βάλτερ Τομπάτζι, με τον οποίο γύρισε όλη την Ιταλία σε διάφορες δημοσιογραφικές αποστολές και τον οποίο δολοφόνησαν άγνωστοι τρομοκράτες το 1980. Ήταν οι ίδιοι τρομοκράτες που απείλησαν πολλές φορές τον Φεράρι και τον ανάγκασαν να ζήσει για δύο χρόνια με συνοδεία αστυνομικών, μέχρι που μετακινήθηκε ως απεσταλμένος στο εξωτερικό – στη Μέση Ανατολή, στη βόρεια Αφρική και στα Βαλκάνια. Έστειλε ανταποκρίσεις από πολλά πολεμικά μέτωπα και πήρε συνεντεύξεις από όλους τους ηγέτες της περιοχής.
ΠΗΓΗ:
