για τον Σπύρο και τον Νίση
σημειώνει: ο Χρήστος Κίττας
Άν και σήμερα ο Πλανήτης μας σείεται από τον Ολύμπιο Θεό του πολέμου , τον ΑΡΗ, άν και τα νέα όπλα χτυπούν ή μπορεί να χτυπήσουν σε όποιο σημείο κάθε χώρας τον άμαχο πληθυσμό και να σκορπίσουν τον φόβο και τον θάνατο , εγώ θα αναρτήσω τη ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ , που για εμένα είναι αυτή ,που πρέπει να προβληθεί τώρα, περισσότερο από κάθε τι άλλο .
Τη φωτογραφία, η οποία απεικονίζει τη στιγμή κατά την οποία οι νοσηλευτές και οι γιατροί του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας κρατούν ενός λεπτού σιγή, προς τιμή του μικρού ήρωα Σπύρου , που προσπάθησε να σώσει τον μικρότερο φίλο του Νίση , χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Είναι η στιγμή, αμέσως πριν από τη λήψη των οργάνων του, τα οποία θα δωρίσουν υγεία ή και την ίδια τους τη ζωή σε άλλα παιδιά ,που αναμένουν για τη μεταμόσχευση τους . Και έπεται βέβαια να γίνει η ίδια ιατρική πράξη τη Δευτέρα, με τη λήψη των οργάνων του μικρού Νίση .
Δύο παιδιά, ένα Ελληνόπουλο και ένα Ελληνάκι από την Αλβανία , που χάθηκαν τόσο άδικα και των οποίων οι Έλληνες και Αλβανοί γονείς τους έδειξαν τη μεγαλοσύνη της ψυχής τους ,δίνοντας την άδεια χορήγησης των οργάνων των παιδιών τους, για τη σωτηρία άλλων παιδιών που υποφέρουν! ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!
ΑΡΑΓΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ;
