27/5/2023
Γράφει: ο Γιώργος Δασκαλούλης
Πιστεύω ακράδαντα πως, για να προοδεύσουμε σε τούτο τον τόπο και να ασκήσουμε με ορθότητα, σωφροσύνη, δικαιοσύνη και συνέπεια τα κυριαρχικά και πολιτικά μας δικαιώματα, πρέπει επιτέλους να μάθουμε να σεβόμαστε τον κοινό μας σκοπό, που δεν είναι άλλος από την επιβίωσή μας. ΟΧΙ όμως ως άβουλα όντα, ή ως πολίτες μιας διεθνούς συνομοσπονδίας νέου τύπου, αλλά ως Ρωμιοσύνη, δηλαδή ως ο ελεύθερος, ιστορικός, Ορθόδοξος Ελληνικός Λαός, στα πλαίσια που ορίζει το Διεθνές Δίκαιο. Όπως δηλαδή πράττουν όλοι οι ελεύθεροι λαοί αυτού του κόσμου.
Συγκεκριμένα, αναφέρομαι στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του 1966: Άρθρον 1. – 1: Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως. Σύμφωνα με το δικαίωμα αυτό καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό καθεστώς τους και εξασφαλίζουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και μορφωτική ανάπτυξή τους.
Ποιά οφείλει λοιπόν να είναι η στάση της Ελλάδας έναντι της Δύσης, των ΗΠΑ και της Βορειο-Ατλαντικής Συμμαχίας;
Όπως όλοι γνωρίζουμε, αυτή την στιγμή διεξάγεται πόλεμος στην Ουκρανία. Όπως έχουν διαμορφωθεί οι συμμαχίες που στηρίζουν τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, δηλαδή την Ουκρανική και την Ρωσική πλευρά, συγκρούεται αντιστοίχως η Δύση με την, αναδυόμενη Πολυ-πολική Ανατολή. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας μας συντάσσονται ευθέως με την πλευρά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ υπέρ της Ουκρανίας.
Είναι όμως αυτή η στρατηγική τοποθέτηση της χώρας αποτέλεσμα της διαχρονικής μας διπλωματικής, ιστορικής, εμπορικής και πολιτισμικής μας σχέσης με τους, ομόδοξούς μας Ουκρανούς; ή μήπως είναι αποτέλεσμα της Αμερικανικής πολιτικής η οποία επηρεάζει πια την χώρα μας σε βαθμό που να μπορεί να πει κανείς ότι δεν έχομε πλέον το δικαίωμα να ασκούμε ελεύθερα την δική μας εξωτερική και αμυντική πολιτική;
Ως γνωστόν, η Αμερική επενδύει ένα “καλό” ποσό κάθε χρόνο, στην Ελλάδα, στα πλαίσια των Διεθνών Προγραμμάτων Στρατιωτικής Παιδείας και Εκπαίδευσης (ΙΜΕΤ). Το ποσό αυτό, σύμφωνα με τον Αμερικανικό Νόμο που τιτλοφορείται «ΗΠΑ – Ελλάς, Νόμος περί Διακοινοβουλευτικής Συνεργασίας 2021»* (“U.S.-Greece Defense and Interparliamentary Partnership Act of 2021”-[https://www.congress.gov/117/bills/s2000/BILLS-117s2000rs.xml]) για το έτος 2022 ανήλθε στο 1.800.000 δολάρια.
Το ζήτημα περιπλέκεται αν κανείς προσέξει την ανάλυση του ιδίου νόμου σχετικά με την αιτιολόγηση των σχετικών εξόδων. Συγκεκριμένα, ο αναγνώστης του ιδιαίτερου αυτού εδαφίου στο οποίο αναφέρονται αναλυτικά τα έξοδα που καλύπτει το ΙΜΕΤ για την Ελλάδα, διαπιστώνει 5 κύριες κατηγορίες ως εξής:
• Εκπαίδευση μελλοντικών ηγετών.
• Προώθηση βαθύτερης κατανόησης των ΗΠΑ.
• Σύσφιξη σχέσεων ανάμεσα στον Αμερικανικό και τον Ελληνικό Στρατό με σκοπό την εδραίωση καλύτερης μελλοντικής συνεργασίας.
• Βελτίωση της διαλειτουργικότητας και των δυνατοτήτων κοινών επιχειρήσεων.
• Προτεραιότητα στην στρατιωτική εκπαίδευση, τον έλεγχο του στρατεύματος από πολιτικό
(civilian, όχι political) προσωπικό και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Από το σύνολο των ανωτέρω προκύπτει το εξής συμπέρασμα: Ότι οι ΗΠΑ ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, ώστε σταδιακά να μεταβάλουν την νοοτροπία του Ελληνικού στρατεύματος δια της εκπαίδευσης και της σταδιακής ενσωμάτωσης, όχι μόνο του ένστολου, αλλά και του πολιτικού [civilian -όχι “political” (κρατικού υπαλληλικού)] προσωπικού, το οποίο θα ελέγχει τον Ελληνικό Στρατό και θα προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα!!!
Όσο απίστευτη και αν είναι αυτή η διαπίστωση, η αντιπολίτευση της χώρας οφείλει να ρωτήσει την Ελληνική Κυβέρνηση, τι ακριβώς εννοεί η σύμμαχος Αμερική όταν, επί της ουσίας παραδέχεται ότι ξοδεύει 1.800.000 το χρόνο για να εκπαιδεύει πολιτικό προσωπικό το οποίο θα ελέγχει τον αμερικανοποιημένο στρατό της χώρας;
Γιατί, αν δεν το κάνει, τότε ο οποιοσδήποτε, υγιώς σκεπτόμενος Έλληνας πολίτης θα έχει το
δικαίωμα να πιστεύει ότι:
α) Μια ξένη χώρα προσπαθεί να νοθεύσει το φρόνημα και τον όρκο πίστης του στρατεύματος στην Ελλάδα και το Ελληνικό Σύνταγμα και
β) Κάποιοι Έλληνες πολίτες πληρώνονται κάθε χρόνο ένα σεβαστό ποσό από τις ΗΠΑ για να
μαθαίνουν με ποιόν τρόπο να ηγούνται κάτω από άγνωστες προϋποθέσεις, του Ελληνικού
Στρατού και να ορίζουν τα της προστασίας των δικαιωμάτων των Ελλήνων.
Ελπίζω κάποτε να μας απαντήσουν οι αρμόδιοι αν στ’αλήθεια πιστεύουν ότι με τον τρόπο που καθοδηγούν τη χώρα μας σέβονται το αναφαίρετο και κυριαρχικό δικαίωμα του Λαού μας στην Αυτοδιάθεση, ή αν θεωρούν πως μας αρμόζει να ατενίζουμε το μέλλον ως η 51η Πολιτεία των ΗΠΑ!
Γεώργιος Δασκαλούλης
LL.B. (Hons), LL.M. (Dist.), Licenciado em Direito, Mestre em Direito
Διεθνολόγος Νομικός
———————————————
* Στις 24/6/2021, κατετέθη στην Αμερικανική Γερουσία, σχέδιο νόμου με τίτλο: “ΗΠΑ – Ελλάς, Νόμος περί Αμυντικής και Διακοινοβουλευτικής Συνεργασίας 2021”. Αυτό προβλέπει την συγκρότηση Διακοινοβουλευτικού Νομοθετικού “Στελέχους”, με την συμμετοχή Αντιπροσώπων Κυβερνήσεων: Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ, ΗΠΑ σε μορφή “3+1”. Αν διαβάσει λοιπόν κανείς προσεκτικά από την αρχή το εν λόγω έγγραφο, λαμβάνοντας υπόψη την σύσταση νομοθετικού οργάνου που θα αποτελείται από εκπροσώπους των 4 κρατών, (6 θα’ναι Αμερικανοί Γερουσιαστές), αντιλαμβάνεται ότι το “όργανο” θα αποφασίζει εφεξής για ζητήματα τα οποία περιλαμβάνουν ακόμα και κρίσιμα Εθνικά ζητήματα: Άμυνα, Στρατηγική, Ενέργεια, Οικονομία κ.α.
Στις 7/10/2022, ο Πρόεδρος Μπάιντεν εξέδωσε Διάταγμα περί ανταλλαγής ψηφιακών δεδομένων, που περιλαμβάνει επικαιροποιημένους κανονισμούς προστασίας ιδιωτικής ζωής, στα πρότυπα απόφασης Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ( Schrems II). Προβλέπει ότι Ευρωπαϊκά ψηφιακά δεδομένα θα μπορούν νομίμως να συλλέγονται από ΗΠΑ, αν πρόκειται για “διεθνείς εγκληματικές απειλές”, λ.χ. σπάσιμο κυρώσεων, έξωθεν παρεμβάσεις σε εκλογικά αποτελέσματα, χωρών της Ε.Ε., ρωσο-κινεζικά προϊόντα προς Ε.Ε. Ουδέποτε ως τώρα επεβλήθη καθεστώς de facto παράδοσης ευαίσθητων κρατικών μυστικών όπως είναι τα αρχεία της Τελωνειακής ή της Εκλογικής Αρχής, Κυρίαρχου Κράτους, σ΄άλλη χώρα.
