Το πρόβλημα, δεν είναι η χειραγώγηση της δασκάλας, αλλά η δική μας ”χειραγώγηση”…

Γράφει: ο Yannis Bakman*

Εδώ και καιρό, παρατηρώ την κατακρεούργηση μιας δασκάλας, η οποία έκανε το λάθος και προέβαλε μια ταινία σε παιδιά, που έχει σκηνές “παιδικής ομοφυλοφιλίας” και πιο συγκεκριμένα ένα φιλί μεταξύ δύο αγοριών.

Φυσικά και δεν θα ήθελα να συμβεί στα παιδιά μου και θα αντιδρούσα στο περιστατικό ενάντια στη δασκάλα. Ξεκάθαρα. Όμως, είστε σίγουροι πως γνωρίζετε, τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας και μέσα στα σπίτια μας; Λοιπόν κυρίες και κύριοι ακούστε μερικά πράγματα, για τα οποία δεν φταίει η δασκαλίτσα αλλά φταίμε εμείς, που κοιμόμαστε ύπνο βαθύ.

Πρώτον.

Τα παιδιά μας έχουν επαφή με το διαδικτυακό πορνό, κατά μέσο όρο ηλικίας 11 ετών. Από το κινητάκι που τους αγοράζετε, “επειδή έχουν και οι άλλοι”, βλέπουν “τσόντες”. Ναι, τσόντες. Και γκέι και λεσβίες και ότι προτείνει ο αλγόριθμος. Είναι “ελεύθερα” αυτά.Τι; Δεν το ξέρατε;

Δεύτερον.

Τα παιδιά από πολύ μικρά παίζουν παιχνίδια. Τα πρότυπα των ηρώων στα παιχνίδια τα έχετε δει ποτέ; Είναι για παράδειγμα μορφές με γυναίκες οι οποίες έχουν μεγάλο μπούστο, είναι ημίγυμνες, “άγριες” κι έχουν μεγάλα καπούλια. Μερικές μοιάζουν με πόρνες. Τρομερό πρότυπο ε; Σας βάζω μερικές φωτό για να έχετε μια αίσθηση. Ακούστε κι αυτό τώρα. Τα “αγοράκια” επιλέγουν από τους χαρακτήρες να “παίζουν” ως “γυναίκες”, γιατί τους δίνει πιο “πολλά bonus” και είναι πιο δυνατές. Πιο συγκεκριμένα έκανα κουβέντα με εντεκάχρονα που παίζουν το παιχίδι “fortnite”, ένα από τα best sellers και μου το εξήγησαν. Για να πάρεις “δυνατούς άντρες” πρέπει να “πληρώσεις” είπαν. Το ξαναλέω. Τα αγοράκια στο παιχνίδι “είναι κοριτσάκια” για ώρες κάθε μέρα. Είναι “role playing”. Το καταλάβατε ή να το ξαναπώ;

Τρίτον.

Έχετε ακούσει ποτέ τους στίχους των τραγουδιών τραπ, που ακούνε τα δεκάχρονα; Καλύτερα μην τους ακούσετε. Φόνοι, ναρκωτικά, “μ@υνι@” , όπλα κλπ; Με “προφορά” συρτή, θολή, να μην ακούγονται καθαρά οι λέξεις. Κάντε ένα “search” τους στίχους λιγάκι. Έχω κάνει πολλά ποστ στο παρελθόν για το θέμα.

Όλα αυτά γίνονται, όχι στην αίθουσα μιας δασκαλίτσας, αλλά μέσα στο σπίτι μας με τις ευλογίες μας. Για όλα αυτά ποιος φταίει; Γιατί κανείς δεν μιλάει γι’ αυτά; Δεν μιλάτε κυρίες και κύριοι; Σας παρουσίασα το 1% του αρχείου μου.

Καταλάβατε κύριοι, γιατί το πρόβλημα δεν είναι η χειραγώγηση των παιδιών μας. Αλλά η “δικιά μας χειραγώγηση”!!! Καταλάβατε κυρίες και κύριοι; Χωρίς επίγνωση δεν πάμε πουθενά.

Καλησπέρα μας.

* Ο Yannis Bakman είναι συγγραφέας, στοχαστής.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *